Grutto-wetenschap

De Rijksuniversiteit Groningen volgt al vele jaren grutto's via kleurringen aan hun poten. Wat levert dit onderzoek op voor de bescherming van onze nationale vogel?

Uit het ringonderzoek, en ook uit onderzoek met vogels die een satellietzender op hun rug dragen, is duidelijk geworden dat Zuid-Europa steeds belangrijker wordt voor de grutto. Er lijken vogels te zijn die helemaal niet meer de moeite nemen om naar West-Afrika te vliegen, maar liever in de rijstvelden of bij de visvijvers van Spanje en Portugal blijven hangen. Andere grutto's trekken misschien nog wel naar Afrika in de late zomer of het vroege najaar, maar vliegen vervolgens in november net zo makkelijk weer terug naar Zuid-Europa. Volgens onderzoeker Jos Hooijmeijer van de Rijksuniversiteit in Groningen, levert dit onderzoek belangrijke aanknopingspunten voor de bescherming van de grutto. 'Als je weet waar en wanneer hij in Spanje en portugal zit, kun je wellicht ook bepaalde gebieden beter beschermen om de grutto te helpen.'

Tegelijk benadrukt Hooijmeijer dat we als Nederlanders vooral naar de balk in onze eigen ogen moeten kijken, als het om gruttobescherming gaat. 'Uit ons onderzoek blijkt duidelijk dat vogels in weilanden met voldoende kruiden, structuur en insecten, het een stuk beter doen dan op de intensieve, monotone graslanden waar alleen nog maar raaigras staat. Maar waar hem nou precies de kneep zit, dat proberen we de komende jaren te onderzoeken. Het lijkt erop dat de insecten te vroeg pieken voor de gruttokuikens, maar het is te makkelijk om dan meteen naar het klimaat te wijzen. Het zou ook goed kunnen dat de waterhuishouding op onze weilanden ervoor zorgt dat de insecten veel vroeger pieken dan in de jaren zeventig, toen de weilanden veel langer nat en daardoor koud bleven.' 

Meer achtergrondinformatie over het onderzoek aan de grutto staat op de site van de RUG .