Grutto’s zien er allemaal hetzelfde uit. Om ze individueel te kunnen volgen is het nodig om ze van kleurringen te voorzien. Zo kunnen hun wandelgangen tussen Nederland en Afrika gevolgd worden.
Eerst vangen
Als tak van de universiteit van Groningen, de RUG, ben ik al een aantal jaren bezig met grutto’s van kleurringen te voorzien. Ze worden met verschillende kleurringen aan het bovenbeen, de tibia, voorzien.
Dit deel steekt altijd boven het water en het gras uit en met een beetje telescoop of verrekijker zijn ze op afstand individueel uit elkaar te houden. Metalen ringen, net zoals de dertig jaar oude grutto die pas gevonden is, worden in veel gevallen pas afgelezen als de vogel dood is. Vele worden dan ook nooit afgelezen. Vandaar kleurringen.
Daarvoor is het nodig de vogel eerst te vangen uiteraard.
De kooi
Nu ben ik daar zeer druk mee bezig. Omdat de eieren nu op uitkomen staan zijn de ouders zeer nesttrouw. Ik plaats dan een korf over het nest met een kleine ingang. Zet deze ingang vooral over het inlooppaadje van het nest. De vogel loop richting het nest, door het deurtje en gaat gewoon door met broeden.
Na een kwartiertje ren ik snel naar het nest en hup vader of moeder zit erin. Een grote kans van slagen.
Ringen
Dan ring ik de vogel vaak in de auto, neem de maten en het gewicht en ik maak een foto. Daarna wordt de vogel weer snel losgelaten. Als ik lekker doorwerk is het in vier minuten bekeken en zit de vogel weer snel terug op het nest. In de winter zal ik me ook niet vervelen. Een database moet ingevuld worden. Dan maar wachten op terugmeldingen.
Daarbij zijn we natuurlijk afhankelijk van vogelaars of andere geïnteresseerden die het leuk vinden om de ringen af te lezen en door te geven. Doet u ook mee?