Grote konijnensterfte door Myxomatose Veluwezoom

In april heeft de virusziekte myxomatose toegeslagen onder konijnen in Nationaal Park Veluwezoom (Gld). Dit heeft een flink aantal dode en zieke konijnen tot gevolg. De afgelopen twee jaar is de konijnenstand in het natuurgebied omhoog geschoten. Alleen al rond Bezoekerscentrum Veluwezoom liepen honderden konijnen die dankbaar gebruik maakten van het extensieve graslandbeheer bij Natuurmonumenten. Juist met die hoge aantallen is de kans op het uitbreken van myxomatose groot. Meestal gebeurt dat rond augustus, maar dit jaar heeft het virus al in april toegeslagen. Het warme weer van de afgelopen maand kan een oorzaak zijn van de vroege uitbraak.

 
In Veluwezoom is de toename van de konijnenstand de laatste drie jaar zo sterk, dat de dieren zelfs zijn weggetrokken naar nieuwe leefgebieden. Overal langs steile hellingen en houtwallen zijn de holen te zien. Met het uitbreken van myxomatose zal het komende jaar de stand weer drastisch teruglopen. Dode en zieke konijnen worden nu al door vossen opgegeten. Ook de raaf doet zich als aaseter te goed aan de kadavers van konijnen. Een natuurlijk proces waarmee de levenskringloop weer rond is.

Het virus wordt meestal in de zomer overgebracht door bloedzuigende insecten, zoals de konijnenvlo en de mug. Ook wordt de ziekte door konijnen onderling overgedragen. Voor bezoekers aan het gebied is het niet prettig om de soms bijna blinde konijnen te zien. Vaak gaan de dieren snel dood. De ziekte is alleen besmettelijk voor konijnen. Uitsterven is meestal niet aan de orde, omdat sommige konijnen inmiddels resistent zijn tegen myxomatose. Het virus is halverwege 1900 in Australië ingevoerd in de strijd tegen de, eveneens kunstmatig ingevoerde, Europese wilde konijnen die daar een ware plaag vormden. Van daaruit heeft het virus zich naar Europa verspreid.

Als gevolg van myxomatose en de virusziekte VHD heeft het konijn het in grote delen van Nederland de afgelopen jaren erg moeilijk gehad of is zelfs verdwenen. Dit is erg jammer voor de diersoort én voor de natuur. Konijnen zijn kleine grazers die met hun gegraaf en graasgedrag zorgen voor variatie in de begroeiing. Ze beperken het dichtgroeien van open gebieden. Daarnaast zijn ze ook voedsel voor dieren zoals hermelijn, vos en buizerd. Konijnenkeutels zijn van belang voor mestkevers en paddenstoelen.

Bron: Natuurmonumenten