Grauwe Klauwier na 26 jaar terug in het duin

Na 26 jaar afwezigheid broedt er weer een Grauwe Klauwier in het duin en wel in het Noordhollands Duinreservaat, dat wordt beheerd door PWN Waterleidingbedrijf Noord-Holland. Het paartje heeft 4 jongen, die als alles goed gaat komend weekend uitvliegen. Het paartje wordt op de voet gevolgd door onderzoekers van de Radboud Universiteit Nijmegen, Stichting Bargerveen en medewerkers van PWN.

Met een geautomatiseerde camera-opstelling bij het nest wordt precies vastgelegd welke prooien door de ouders aan de jongen worden gevoerd. In het veld wordt gevolgd waar de prooien worden gevangen en verder bemonsteren de onderzoekers de insectenwereld. Een bijzondere eigenschap van klauwieren is het opprikken van prooien om daarmee een voorraadje te hebben voor slechtere tijden. Ook deze opprikplekken worden bemonsterd.

Vroeger was deze vogel een algemeen verschijnsel in alle duinen langs de Europese Noordzeekust. Nu wordt alleen nog in het noordelijkste puntje van Denemarken in de duinen een vitale populatie aangetroffen. Vergelijkend onderzoek in de duinen van Denemarken en Nederland heeft aangetoond dat vooral achteruitgang van grote insecten en hagedissen (het belangrijkste voedsel van de klauwier) de oorzaak is voor het verdwijnen van deze vogelsoort uit de duinen. De achteruitgang van de prooisoorten van de klauwier komt weer door het dichtgroeien en verruigen van de voormalig stuivende duinen als gevolg van vastlegging en vermesting door verhoogde stikstofdepositie uit de lucht.

Is dit ene paartje de voorbode van een terugkeer van de klauwier in de Nederlandse duinen? Heeft het gevoerde begrazingsbeheer natuurbeheerder PWN met schapen geleid tot een toename van grote insecten en hagedissen, het belangrijkste voedsel van de klauwieren? Een groot evaluatie-onderzoek in het kader van het Overlevingsplan Bos en Natuur (OBN), gecoördineerd door de Unie van Bosgroepen en in nauwe samenwerking met de waterbedrijven PWN, Duinwaterbedrijf Zuid-Holland en Waterleidingbedrijf Amsterdam zal op deze en andere vragen de komende jaren antwoord moeten geven.

Bron: www.barger.science.ru.nl