Grasduinen Natuuragenda 2010

Net als Vroege Vogels doet het natuurtijdschrift Grasduinen veel met natuurfotografie. Ook met wedstrijden en ook door de ingestuurde foto’s te plaatsen. Maar Grasduinen maakt er bovendien jaarlijks een bureau-agenda van.

En net als bij ons is de kwaliteit soms verbazend goed. Niet alleen omdat er ook semi-profs aan meedoen (ook dat zagen we bij onze fotowedstrijd), die zich niet te goed voelen om de strijd aan te gaan. Het verschil amateur-beroeps is in deze sector hard aan het verdwijnen. Sinds digitale camera’s betaalbaar zijn geworden zie je een ongelooflijke kwaliteitsverhoging. De liefhebbers hebben nu altijd hun camera bij zich en dat betekent ook dat het aantal bijzondere toevalstreffers sterk vergroot is. tegen een miljoen amateurs in de natuur is het voor de prof nog maar moeilijk opboksen.

Mooie foto’s dus in de agenda. Met uitschieters die ik graag groot had willen zien. En daar wringt net de schoen. Veel foto’s zijn te klein afgedrukt. Omdat de agenda ‘staand’ is en de meeste foto’s nog altijd ‘liggend’ worden gemaakt zie je dat vaak maar de helft van een bladzij wordt benut. De rest van de pagina krijgt een fel kleurtje. Doodzonde.

Nu heb je een best aardige, daar niet van, kalender met twee pagina’s per week en vier regels schrijfruimte per dag. En dan komt de zondag er weer mager vanaf, omdat agendamakers er altijd van uit gaan dat je op zondag niks doet en geen afspraken hebt. Wie, zoals ik, zijn agenda ook wil gebruiken om natuurwaarnemingen in te noteren die moet gaan oefenen in heel klein priegelschrijven. Want juist op vrije dagen in het weekend ben je vaak veel buiten.

Uiteraard, dat lijkt verplicht in agendaland, met vermelding van feestdagen en verjaardagen van alle leden van het Koninklijk huis. Opdat we niet vergeten dat Graaf Claus-Casimir op 21 maart vijf jaar wordt. Ook staat er wat astronomische informatie in: op 15 januari is er een ringvormige zonsverduistering die zichtbaar is vanuit Kenya, Zuid-Indië, Sri Lanka, Myanmar en China.

Kortom: ruim 60 mooie foto’s van brandganzen in de mist, icarusblauwtjes, grote zilverreiger eet vis, slakje in gerbera en hazen in rammeltijd. Rekening houdend met de seizoenen wat de foto’s minder verrassend maakt. Maar het belangrijkste punt van kritiek blijft het formaat. Als ik erover mocht meepraten dan zou ik het wel weten: een heel andere vormgeving met alleen liggende foto’s (of in overleg met de makers) staande foto’s een beetje ‘verknippen’.

Joost Huijsing

Het veertjessysteem
De veertjes bovenaan de pagina geven het waardeoordeel aan van de recensent. Hierbij zijn vijf veertjes de hoogste waardering.