Gentiaanblauwtje op rode lijst

De populatie van het gentiaanblauwtje neemt sinds 2003 sterk af. Destijds waren er nog 94 populaties. Tijdens een telling in 2015 waren er nog maar 48 populaties, dit betekent een afname van 87%. Tot nu toe zijn er dit jaar 26 populaties waargenomen, de hoop is dat dit aantal nog toeneemt. 

De levenscyclus van het gentiaanblauwtje is ingewikkeld. De rupsen zijn tijdens de eerste groeifase afhankelijk van de klokjesgentiaan. Na deze fase zijn zij weer afhankelijk van mieren, vooral de bossteekmier en moerassteekmier. Nadat de rups van het gentiaanblauwtje uit zijn ei gekomen is en ongeveer tien dagen heeft doorgebracht op de bloem laat hij zich namelijk vallen. Op de grond wacht hij tot hij wordt meegenomen door een mier. De soort overwintert als rups in het mierennest en daar vindt ook de verpopping plaats. Deze specifieke specialisatie kan zeer effectief werken, maar kan  echter ook leiden tot grote kwetsbaarheid. Het gentiaanblauwtje is alleen nog maar in natuurreservaten te vinden, vooral op natte heide. Daarnaast hebben verdroging en verzuring de kwaliteit van de leefgebieden sterk verminderd. 

Gelukkig zijn er ook lichtpuntjes, want de acties ondernomen vanaf 2014 hebben effect. Het gentiaanblauwtje komt nog steeds voor in vier regio’s in Nederland. Daarnaast krijgt hij veel aandacht van vrijwilligers en is er veel bekend over de omstandigheden die het gentiaanblauwtje nodig heeft. 

Bron: Nature Today