Gemarmerde sidderrog gevangen in de Noordzee

Vorige maand hebben vissers op de Noordzee een opmerkelijke vangst gedaan. In hun netten troffen ze een gemarmerde sidderrog aan, een zeer zeldzame vis. Dit exemplaar was zo’n 45 centimeter lang, maar echt volwassen exemplaren kunnen een lengte van een meter bereiken.

Elektriciteit
Het bijzondere aan de sidderrog is – zoals zijn naam al aangeeft – het vermogen om elektriciteit op te wekken door middel van zijn interne biologische batterij. Net als andere haaien en roggen heeft deze rog een elektrisch orgaan (Ampullen van Lorenzini) waarmee prooien kunnen worden opgespoord, maar de sidderrog kan meer…

Elektrisch orgaan
Naast die Ampullen van Lorenzini bezit een sidderrog ook een elektrisch orgaan achter zijn ogen waarmee hij stroomstoten kan afgeven tot wel 200 volt om prooien mee te verlammen of ter verdediging. Het orgaan is zo uitzonderlijk dat hij de kracht van de stroomstoten kan variëren. Bij zijn zoektocht naar voedsel, bodembewonende visjes, kreeftjes en garnalen, levert zijn biologische batterij een power van slechts 70 Volt, maar mocht hij zich bedreigd voelen dan kan dit oplopen tot 200 Volt.

Zeldzaam
Deze soort komt voor in het oostelijk deel van de Atlantische Oceaan met als meest noordelijke punt het noorden van Schotland. De sidderrog leeft op de zeebodem, meestal verborgen onder een laagje zand, waarbij alleen zijn ogen zichtbaar zijn. Hij jaagt graag in zeegrasvelden omdat juist daar zijn prooien zich veilig wanen. Hij is zo zeldzaam dat er tussen 1949 en 1968 slechts een drietal vangsten beschreven zijn. Dit jaar werd dus het vierde exemplaar opgevist.

Bron: Waddenvereniging