Galapablog: Olie in de oceaan

Gisterochtend werd ik om 5 uur wakker. Direct rook ik een hele penetrante olielucht. De lucht kwam van buiten. Ik dacht aan een vastgelopen olietanker. Toen het licht werd, ging ik naar het dakterras om te kijken of ik iets kon zien op de oceaan, maar ik kon niets waarnemen van een groot schip.

Onderweg naar mijn werk nam de olielucht alleen maar toe. Er lag een cruiseschip vlak bij het station en daaromheen waren allemaal bootjes bezig om oranje schermen om het schip heen te leggen. Ik hoorde dat er olie uit het schip lekte en dat medewerkers van het Nationale park probeerden om de olievlek in te dammen. Het schip was zondag bij Espagnola op een rots gevaren en lek geslagen. Het lek was gerepareerd en het schip is naar Puerto Ayora gebracht, maar daar begon het weer te lekken.

Dit was het tweede schip in een maand tijd dat op een rots liep. Eind mei was er nog een internationaal incident met een Peruaans marineschip, dat volgeladen met diesel hier voor de kust vastliep. Cruiseschepen en parkboten hebben het marinefregat weer vlot getrokken en gelukkig is het niet in tweeen gebroken, hetgeen had kunnen gebeuren, omdat het laag water werd. Door gezamenlijk optreden van de aanwezige boten is een ramp voorkomen. Het is een internationale rel geworden tussen Peru en Ecuador, want een schip zo vol met diesel mag niet in het nationale park komen. De parkautoriteiten verweten de Peruaanse marine dat ze onjuiste informatie hebben verstrekt over de inhoud van het schip. Het had een grote milieuramp kunnen worden.

Hoe het oliedebacle van gisteren gaat aflopen is niet te zeggen. De parkmedewerkers zijn de hele dag bezig geweest rond het cruiseschip De Evolution, waarmee ik overigens in 2007 een cruise maakte in gezelschap van 20 fotografen onder leiding van Frans Lanting. Ik heb in ieder geval een pelikaan gezien met een olievleugel. Het probleem is dat vogels de olie aanzien voor algen. De kleur van een olievlek is ongeveer hetzelfde als de kleur van een algenvlek in de oceaan. Vogels duiken er daarom in.

Toen ik naar huis ging, was er nog steeds de penetrante olielucht.
Tot overmaat van ramp hebben we ook nog de hele dag zonder stroom gezeten. Om 10.30 uur viel de stroom uit en rond 19.00 uur was er pas weer stroom. Alle etenswaren uit mijn diepvries kan ik weggooien, want die zijn ontdooid. Gelukkig kan ik nu wel weer gewoon het toilet doorspoelen en mijn handen wassen.
Alle bezoekers die vandaag de CDF bezocht hebben, hebben we helaas moeten teleurstellen. We konden ze geen film laten zien en de expositie moesten ze in het halfdonker bekijken.
Als er meer nieuws is over het oleidebacle, laat ik dat weten.