Een beetje verbaast draai ik me om in bed. Nog niet helemaal wakker, maar net wakker genoeg om het mooiste geluid van de wereld eindelijk weer te kunnen horen. De houtduiven in tuin van de buren. Rustig koerend en roepend naar elkaar. Een fantastisch begin van de dag. De wereld lijkt opnieuw geboren nu dit ‘roepen’ weer iedere dag in het verschiet ligt.
Langzaamaan echt wakker en genietend van de ochtendgeluiden, begint mijn luistertocht. Ik hoor de merels zachtjes zingen. Dan aanzwellende fluitconcerten, het lijkt een opera in het kleinste openluchttheater, onze tuin. En er klinken steeds weer langere en nog hogere klanken uit hun keeltjes. Het is 7 uur en de dag begint met een fluitconcert, maar dan in de meest positieve vorm die er is.
Ineens is daar een schaterlach op de achtergrond. In vol ornaat roept een ekster de geweldig zingende merel een halt toe. Want hij is toch echt de ster van de tuin. Ik gluur voorzichtig naar buiten en zie de kat van de buren al likkebaarden bij de gedachte dat deze ekster zijn ontbijtje gaat worden. Helaas is het moment voorbij omdat de krantenjongen op zijn nogal luidruchtige scooter dit mooie tafereel verstoort.
Ik besluit maar te stoppen met gluren en schuif de gordijnen helemaal open. De nevel hangt nog boven het weiland maar het is al goed te zien dat dit een mooie voorjaarsdag gaat worden. Eenmaal beneden aan een kop koffie is het besluit genomen. Vandaag maar eens echt genieten van de nieuwe wereld. Alle beslommeringen van het werkende leven vergeten en gewoon naar buiten. Zonder doel, zonder jas, brr toch maar niet. De jas is aan, de koffie is op. Naar buiten, voelen, ruiken, zien!
Buiten is inmiddels het werkende leven van onze tuinvogels begonnen. Het lijkt wel de markt op de Albert Cuyp. Iedereen kwettert door elkaar. De een zingt nog luider dan de ander. Ze hebben me nog niet opgemerkt. Onverwachts stoot ik tegen de tuintafel. Links en rechts van me schieten vogels weg. De kat van de buren kijkt me nijdig aan. Ook zijn tweede poging op een uitgebreid ontbijt draait op niks uit. Dan maar gewoon de brokjes van de buurvrouw.