De tweede regel uit het vers 'De Dapperstraat 'van J.C. Bloem (1945), is voor Vroege Vogels de aanleiding om in het laatste uur uitzending van 2015, tussen 9 en 10 uur, op zoek te gaan naar het antwoord op die vraag: wat is natuur nog in dit land?
De Dapperstraat Natuur is voor tevredenen of legen. En dan: wat is natuur nog in dit land? Een stukje bos, ter grootte van een krant, Een heuvel met wat villaatjes ertegen.
Geef mij de grauwe, stedelijke wegen, De’ in kaden vastgeklonken waterkant, De wolken, nooit zo schoon dan als ze, omrand Door zolderramen, langs de lucht bewegen.
Alles is veel voor wie niet veel verwacht. Het leven houdt zijn wonderen verborgen Tot het ze, opeens, toont in hun hogen staat.
Dit heb ik bij mijzelven overdacht, Verregend, op een miezerigen morgen, Domweg gelukkig, in de Dapperstraat.
Wat stelt de stadsnatuur anno 2015 nou eigenlijk voor? En heeft ons land qua ‘serieuze natuur’, echt niet veel meer te bieden dan ‘een heuvel met wat villaatjes ertegen’, of een bos ter grootte van een krant?
Henny Radstaak en Rob Buiter laten zich op hun zoektocht vergezellen door Johan van de Gronden. Niet als directeur van het Wereld Natuur Fonds, maar de filosoof Johan van de Gronden (foto). Die van de essaybundel ‘Wijsgeer in het wild’.