Eerste VV-ervaring - Menno Bentveld

De eerste redactievergadering. In een donker zaaltje op de 0e verdieping van het Vara gebouw (ooit bedoeld als fietsenkelder), met uitzicht op een parkeergarage, weet de voltallige redactie van Vroege Vogels een sfeer te scheppen die Andrea en mij werkelijk het gevoel geeft zeer welkom te zijn.

Na enkele hartelijke woorden wordt er in grote vaart een indrukwekkende en schier eindeloze lijst onderwerpen doorgenomen. Valt er wekelijks zoveel over natuur en milieu te vertellen?
Het geeft een veilig gevoel: een redactie die staat als een huis en wekelijks het fundament legt voor een ijzersterk programma.

's Avonds zitten Andrea en ik in 'De Wereld Draait Door' en hoewel we vanmorgen urenlang over tientallen mogelijke onderwerpen hebben vergaderd kan ik op de vraag van Matthijs van Nieuwkerk wat er zondag zoal in de uitzending zit niet veel anders uitbrengen dan: 'Eeeeeeeeh, iets met energie'. Ik kan het Matthijs niet kwalijk nemen dat hij dat een klein beetje saai vindt. Verder is het gesprek dat we met hem en Martin Bril hebben erg positief. De heren zijn ons welgezind en lijken veel zin te hebben in onze eerste uitzending, net als wij.

Waar Andrea en ik kennelijk geen zin in hadden, was ons voorbereiden op de onvermijdelijke vogelgeluidentest die de redactie van 'De wereld Draait Door' spontaan voor ons in elkaar heeft gedraaid. De antwoorden op de zang van de kneu en de nachtegaal moeten we schuldig blijven, tot grote hilariteit van het publiek, maar op het geluid van de huismus ontwaakt er diep in de krochten van mijn brein een stokoude herinnering: dit is het geluid waarmee ik pakweg dertig jaar geleden ontwaakte als ik bij mijn opa en oma logeerde! Het slaapkamerraampje stond op een kier en door het rustige straatje, huppelden en tsjirpten grote groepen mussen. De mus heeft me gered! Lief dier.

Menno Bentveld - presentator