Een vlucht regenwulpen

Ze broeden op de toendra’s en hoogvenen van IJsland, Scandinavië en West-Rusland en trekken in het najaar in grote vluchten door Nederland. Vooral langs de kust en op de Wadden zijn regenwulpen dan goed te zien.

De grijsbruine steltloper speelt een belangrijke rol in het beroemde boek van Maarten ’t Hart uit 1978: ‘Een vlucht regenwulpen’. De klassieker is ter gelegenheid van Nederland Leest , dat dit weekend begint, in een oplage van honderdduizenden exemplaren gedrukt. Tot en met zondag 30 november wordt ‘Een vlucht regenwulpen’ door de openbare bibliotheken aan hun leden cadeau gedaan.
 
Een vlucht regenwulpen van Maarten ’t Hart is een klassieker. Het gaat over een door afkomst en opvoeding tot isolement gedoemd kind, wiens angsten verzacht worden door een grote opmerkingsgave en een diepe liefde voor de natuur. Maarten ‘t Hart (25 november 1944) begon zijn schrijverscarrière met de roman Stenen voor een ransuil (1971). Met Een vlucht regenwulpen brak 't Hart door bij het grote publiek. Er zijn bijna anderhalf miljoen exemplaren van verkocht en het werd in 1981 succesvol verfilmd door Ate de Jong met in de hoofdrol Jeroen Krabbé. De film wordt vrijdag 7 november op NPO 2 door de NTR uitgezonden.

De regenwulp lijkt overigens veel op de 'gewone' wulp. Allebei zijn ze grijsbruin, bruingrijs-gestreept en hebben ze een kenmerkende lange neerwaarts gebogen snavel. En als echte steltlopers hebben ze lange poten. Maar de wulp is zo’n decimeter groter dan de regenwulp, die zich daarnaast laat herkennen aan twee donkerbruine banden, die in de lengterichting over de kop lopen. Verder zingt de wulp een echt ‘jodellied’ dat klinkt als koer-lie, koer-lie in het voorjaar gevolgd door een langgerekte, melancholieke triller. De roep van de regenwulp klinkt als een fluitend, in toon aflopend bie bie bie bie bie bie bie, vaak zeven tonen achtereen.

Bron: CPNB en Vogelbescherming Nederland

Foto: Hans van Vuren