Een leguaan wil ook wel eens wat

Zeeleguanen komen op het eiland Santa Cruz veelvuldig voor. Ik kom er dagelijks een paar tegen als ik van mijn werk naar het stadje ga. De weg van het research centrum naar Puerto Ayora ligt op slechts een paar meter van de oceaan. De leguanen lopen soms dwars over de weg, of liggen met velen op het voetpad. Ook op het terrein van het research centrum en op de verschillende stranden zie je ze in groten getale.

Zeeleguanen zien er weliswaar prehistorisch uit, maar ze maken, als moderne leguaan, graag een uitstapje naar de stad. Zo kwam ik vlak voor de kerst op een van de drukste kruispunten in het centrum van Puerto Ayora een zeeleguaan tegen. De auto’s weken uitgebreid uit en de leguaan liep gewoon eigenwijs met opgeheven hoofd midden op straat.

Al snel kwam er een politieauto aan met drie agenten erin. Een van hen werd op leguanenjacht gestuurd, gewoon met de blote handen. Dat viel niet mee, want een grote mannetjesleguaan laat zich niet zomaar vangen en de vangagent was nog niet erg bedreven. De collega’s in de auto zaten lachend toe te kijken hoe de dappere agent probeerde het dier in bedwang te krijgen. Gelukkig kwam een winkelier aangesneld met een zak en de drie agenten konden de leguaan in de zak laten verdwijnen. Een van hen hield de zak open, een had de leguaan bij de staart en de ander hield zijn kop in bedwang. De leguaan ging achter in de politieauto.

Ik vermoed niet dat ze hem ingerekend hebben omdat hij zich op verboden terrein heeft begeven. Waarschijnlijk zwemt hij inmiddels weer ergens rond, misschien nog wat beduusd van zijn grote avontuur.