Een jurk van mest

Met haar textiel op basis van koeienmest won de Nederlandse kunstenaar Jalila Essaidi onlangs een belangrijke duurzaamheidsprijs. Op een oud militair complex aan de rand van Eindhoven probeert Jalila het proces nu, samen met een groep collega's en vrijwilligers op te schalen tot een volwaardige productieketen.

In drijfmest zit behalve urine ook nog een behoorlijke hoop onverteerde cellulose uit het gras dat de koeien hebben gegeten. Die cellulose kun je eruit halen. "En het mooie is, dat kun je doen met de zuren die je uit diezelfde mest hebt gewonnen door de natte en de droge fractie van elkaar te scheiden", zegt Essaidi. "De cellulose kun je vervolgens in een paar stappen geschikt maken om er draad van te spinnen, waar je gewone kleding van kunt maken. En nee, het stinkt totaal niet."

Op dit moment betalen boeren 18 euro per kuub om van hun overtollige mest af te komen. Essaidi hoopt naar een model te werken waar boeren worden betaald voor de waardevolle mest die ze leveren aan bijvoorbeeld haar toekomstige textielfabriek. "Met ruim twee kilo mest heb je al voldoende vezels om één T-shirt te maken!

 Informatie over Jalila en haar Mestic-textiel staat op haar eigen site .