Dood doet Leven_30_03_2012

Dode dieren hebben een slecht imago. Ze worden geassocieerd met stank en besmettelijke ziekten. Dat laatste geldt ook voor de opruimers van dode dieren: de aaseters. Terwijl juist deze dieren uiterst nuttig werk doen en ingenieus samenwerken. Bovendien betreft het vaak zeer spectaculaire soorten, zoals raaf, zeearend, zwarte wouw en diverse soorten gieren. De hoogste tijd dus voor eerherstel.

Kadaverschaarste
In de natuur zijn kleine kadavers meestal al opgegeten en weggewerkt voordat wij ze hebben opgemerkt. Je ziet ze zelden. De onzichtbaarheid van grote kadavers heeft een andere achtergrond. Veel edelherten, reeën en wilde zwijnen verdwijnen (te vaak) uit de natuurlijke voedselketen door jacht. Ook aangereden wild wordt meestal uit de natuur verwijderd en ter destructie aangeboden. Daarnaast ontbreekt een aantal grote wilde diersoorten in de huidige natuur. Ten slotte is er een wettelijk verbod om wildlevende paarden en runderen dood in de natuur achter te laten. Uitzonderingen zijn Veluwezoom en Oostvaardersplassen, gebieden met een bijzondere status.
In het project ‘Dood doet Leven’ trekken diverse natuurorganisaties samen op om dode dieren, klein én groot, weer een plek te geven in onze natuur. Wat er met die kadavers gebeurt, is te volgen via een webcam . Op de website van ‘Dood doet Leven’ kunt u een speciale zoekkaart downloaden met kadaverfauna.

Bron: Dood doet Leven

Beluister ook onze radioreportage en bekijk het tv-item over 'Dood doet Leven' uit 2008.