Dolf Jansen: Niks klimaat!
• 20-12-2009
• leestijd 4 minuten
Als ik een jaar of tien geleden in een radioprogramma als Spijkers met Koppen een onderwerp aankondigde met een fris tekstje waarin de term Europa voorkwam, gebeurde het volgende: in het cafe waarvandaan wij uitzenden zag ik de mensen even om zich heenkijken, even de menukaart inkijken, elkaar diep in de ogen kijken, alles om maar niet te hoeven luisteren naar een gesprek of een discussie over Europa; thuis, bij vele honderdduizenden radio’s gebeurde iets vergelijkbaars. Het was zelfs zo dat er negen maanden na een Europa-onderwerp in Spijkers een duidelijke toename in het geboortecijfer in Nederland was te zien. En vaak waren die luisteraars op tijd weer terug bij hun toestel om het volgende onderwerp of hilariese cabaretscene mee te krijgen...maar genoeg over uw sexleven, lieve luisteraar van Voege Vogels.
Ik ben bang dat de afgelopen maanden iets vergelijkbaars aan het gebeuren is met klimaat. Klimaat is net als Europa, denk ik : we zitten er middenin, we hebben ermee te maken, het overkomt ons, en we hebben steeds meer het idee dat het toch wel gaat zoals het gaat, dat we er weinig tot niks aan kunnen veranderen en dat het uiteindelijk in elk geval negatief voor ons gaat uitpakken. Bij Europa had dat denk ik te maken met de saaiheid van de mensen die erover spraken en met het feit dat nooit werd vermeld waar Europa eigenlijk over ging: onze economische macht verder vergroten, onze rijkdom en welvaart verder vergroten, ten koste van al diegenen die niet in Europa wonen. En die er ook nevernooitniet binnen zouden komen, daar zorgden hoge hekken, snelle boten en Berlusconies wel voor. Dat hetzelfde nu gebeurt met alles des klimaats komt denk ik door de overvloed aan nieuws en aandacht en feitjes en conferenties en mogelijke oplossingen, en door het feit dat er nog nooit een onderwerp is geweest waarbij de discussie zo vervuild is door echte feiten, halve feiten, ontkenning van feiten, onderzoeken en tegenonderzoeken en sinds kort ook origineel complotdenken. U weet wel, dat de klimaatmaffia met getallen goochelt en andere belangen heeft en dat er helemaal geen temperatuurstijging is. Voorbeelden: Leon de Winter die anderhalve pagina NRC mag vullen met het herhalen van de al zo vaak gehoorde mening dat er helemaal geen klimaatverandering is, Elsevier die ons bijna wekelijks voorhoudt dat er niks aan de hand is (behalve groene leugens van de klimaatmaffia), een minister van Landbouw die weigert naar de echte gevolgen van intensieve veeteelt te kijken en natuurlijk PVV-topper Brinkman die bij Pauw en Witteman de zin uitsprak ‘ik geloof niet in CO2!’. En hij was toen nuchter.
Bijna niemand kan meer oprecht weten wat er echt aan de hand is en dus laten we het steeds meer langs ons heengaan. En gaan ons voor je het weet weer lekker voortplanten als het bij Spijkers over het klimaat gaat....en dat is pas echt slecht voor het klimaat. Kinderen. En moslims natuurlijk....oh nee, dat was weer Brinkman. Ik zeg zo langzamerhand, in goed Nederlands, whatever! Oh nee, eenje nog: honden, die zijn slecht voor het kl.....eh, die zijn gewoon slecht. Omdat ze zoveel vlees eten, in allerlei vormen. Waar nog bijkomt dat de gemiddelde hond die ik wel eens van dichtbij tegenkom meurt, dus daar zit vast ook nog n stukje uitstoot bij. Afijn, save the planet, eat your dog, dat lijkt me duidelijk.
Ik zou het zo mooi vinden als we niet meer discussieren over het klimaat, niet meer als voor- en tegenstanders tegenover elkaar staan, elkaar met waarheden en leugens om de oren slaand, maar dat we het voortaan over het klimaat gaan hebben zoals we al eeuwen over het weer praten. Tis mooi, minder mooi, al weken echt prut, vroeger hadden we een veel beter klimaat, zoiets. En dat we dat volhouden totdat het eindelijk lukt om klimaat - en natuur, en welzijn van mensen - in economische termen te vangen. Waarmee het opeens echt mogelijk wordt vergelijkingen aan te gaan, afwegingen te maken, gegronde beslissingen te nemen. Want vooralsnog is het zo dat wij, als mensen die zich ondanks alles druk maken over wat er verandert in de wereld, en hoe wij als mensen daar vermoedelijk aan bijdragen, uiteindelijk altijd verliezen van degenen die heilig geloven in economies groeien en groeien en doorgroeien.
We moeten minder gaan autorijden, maar die ene snelweg moet echt nog aangelegd, en die ook, en die en die en die worden verbreed. Aldus Eurlings.
We gaan onze uitstoot verminderen, maar die kolencentrales die komen er nog wel. Aldus Cramer.
En als je minister Verburg heet geloof je oprecht dat je als boerendochter voor de boeren moet staan zonder ook maar enig benul wat de agrariese sector uitstoot, laat staan of er wellicht verband is tussen de kiloknaller, het extreem opstapelen van beesten en het uitbreken van rampen als varkenspest en Qkoorts.
Ofwel, nogmaals, laten we het niet over klimaat hebben. Laten we het hebben over wat we verbruiken en opmaken en hoe we daar iets aan kunnen doen. Minder autorijden zou mooi zijn, minder vlees en vis eten zou mooi zijn, fair trade zou mooi zijn omdat dat allerlei landen die het nu niet makkelijk hebben door wat wij handelsafspraken noemen de kans geeft zelf iets op te bouwen....laten we een beetje naar onszelf kijken, en veranderen waar mogelijk, dan redt het klimaat zich wel!