Dolf Jansen: Jochem

De afgelopen week, of maanden zelfs, zijn mij dingen overkomen in de normaal zo vredige natuur. Dingen die ik echt even met u moet delen. Ik tour, zoals u wellicht weet, met mijn oudejaarsvoorstelling ‘het Jansen-vaccin’. En dat betekent weer dat ik zeker vijf dagen per week op plekken ver van huis ben. Waar ik geacht word als de avond valt mensen in het plaatselijke theater, dorpshuis, cultureel centrum of schouwburg zelfs te vermaken. 

Dat gaat hartstikke goed, dank u wel. Maar om des avonds de archetypische bühne in zo goed mogelijke staat te betreden, is voor mijn geest en lichaam het van het allergrootste belang om overdag een stuk hard te lopen. En dan het liefst, dat begrijpt u op deze vroege plek, in de natuur.

En nu overkwam me, zowel in het noorden des lands als in de regio Dordrecht als op de Veluwe hetzelfde. Ik liep, ik deed zoals het heet, mijn ding. Ik viel niemand lastig. En opeens hoorde ik, nee hoorde ik niet, dat er een luchtballon boven me hing. En als ik dan wel wat hoorde was het de meer dan enthousiaste stem van een vriend en collega uit het vak dat ik beoefen, die ik dingen hoorde zeggen als ‘kijk nou, kijk nou, dat is een visarend’. Of ‘zijn dat nou edelherten of is het gewoon een heel groot schaap?!’

Het leek de Evangelische Omroep een goed idee om Jochem Myjer, want daar heb ik het over, met Ike, een ervaren luchtballonvaarder, over de mooiste natuur van Nederland te laten zweven, maar dan wel elke keer precies op een dag, dat ik onderweg was naar een naburig theater. En ik zie Jochem graag hoor. Maar als ik vanuit een ballon, die volgens hem ‘echt heel hoog vliegt, echt heel hoog’, terwijl ik het idee heb dat het nu ook weer niet zo hoog is, als ik net een vlakte of een dijk betreed, als ik op zo’n moment een stem boven me hoor schreeuwen ‘dit is zo mooi, ik sta helemaal te stuiteren!’, denk ik toch, dat lijkt me niet verstandig in een luchtballon vriend. En zeker niet in een luchtballon, waar ik vlak onder loop.

Op een bepaald moment zag ik de ongenaakbare Myjer zeggen ‘kijk nou, kijk nou, daar loopt de witte Keniaan, hij is mager, hij is pezig, maar als je een echt sterkte verrekijker hebt dan kan je hem toch scherp krijgen’. Inderdaad, een scene, die de uiteindelijk montage van het programma niet heeft gehaald. 

Wat Jochem en Ike hebben laten zien is hoe onwaarschijnlijk mooi Nederland is. En wat ik eruit haal is hoe belangrijk het is dat te behouden en te beschermen. Waarbij het dan weer pikant is dat de code op de ballon PH-CDA was. Zodat we alleen maar kunnen hopen dat de gelijknamige partij nu echt en eindelijk zich volledig gaat inzetten op behoud, op serieus klimaatbeleid, op realistisch agrarisch beleid en op een oprechte betrokkenheid bij de volgende generaties en bij wat sommigen de schepping noemen. 

Jochem is bekend als komiek, is niet politiek of maatschappelijk uitgesproken, en weet met zijn grote talent en onwaarschijnlijke werklust heel veel mensen te bereiken en te vermaken. En is dus ideaal om heel veel mensen te laten zien hoe mooi het is wat we hebben en hoe belangrijk het is daar niets meer aan of van te verklooien. 

Op een bepaald moment, ik meen boven de Biesbosch, hoor ik hem zelfs zeggen ‘ik ben er helemaal stil van’. En ik kan u verzekeren dat er geen enkele medicatie is die dat eerder in zijn leven gedaan heeft gekregen. Een keer hebben Jochem en ik ruim een uur in stilte tegenover elkaar gezeten. Maar dat was omdat we allebei vastgebonden zaten, naakt, met een rubberen balletje in de mond. Maar goed, niet elk tv-format van John de Mol haalt ook echt de eindstreep natuurlijk. 

Ike had trouwens ook een mooie manier om Jochems enthousiasme te onderbreken zo nu en dan. Een soort zilveren hendel, vlak boven zijn hoofd, waarna met heel veel geraas warme lucht of vlammen of iets anders ontsnapte. De stilte, dat vond ik het allermooist van de serie ‘Jochem in de Wolken’. Niet omdat ik hem niet wilde horen, maar dat je dan de prachtige uitzichten, het natuurschoon, de rijkdom aan flora en fauna echt tot je door kan laten dringen.

Lieve Vroege luisteraar, geniet ook vandaag weer ergens van de prachtige natuur die we hebben. En kijk soms, voor de zekerheid even omhoog.

Prettige zondag