Net voor het ter perse gaan van deze column ontvang ik tot mijn vreugde het weekblad voor Ouder-Amstel en begin het gelijk te lezen. Ik hoor u verbaasd ademhalen aan de andere kant van de radio. Het weekblad voor Ouder-Amstel Dolf? Dolf is toch een man van NRC, The New York Times, The Guardian, De Groene Amsterdammer, en als hij tijd over heeft Runners World? Ja zeker, tuurlijk, ook. Maar ik voel me nergens te min voor, lieve vroege luisteraar. Zeker niet, voor de wekelijkse courant gewijd aan de plek waar ik woon, althans verblijf, althans soms ben.
Het voorpagina artikel doet mij gelijk al pijn. Wellicht ook om dat ik vooral een braderie aankondiging en een vrolijke zwembadfoto verwachtte. De kop luidt: massale bomenkap A9. Op de ene of andere manier doet het woord bomenkap met mij iets dat te vergelijken is met Idefix, het minuscule hondje van Asterix en Obelix, die alles kon hebben en altijd vrolijk was. Maar, als iemand tegen een boom schopte hing hij een plaatje later woedend, blaffend en bijtend in de broekspijp van de dader. En terecht denk ik. Want, van bomen blijf je af, denk ik. Natuurlijk, er gaat wel eens een boom om, er moet wel eens een boom om. Maar gezien de huidige tijden van klimaatverandering, toenemende hitte, stikstofuitstoot en afnemende biodiversiteit, kan ik bomen omhakken, en zeker op grote schaal, alleen maar als totale waanzin zien.
Wellicht is het omdat je een boom kunt zien staan, je kunt hem aanraken, je kunt invoelen hoeveel jaar, hoeveel kracht en pracht er in dat hoog boven je uittorende bouwwerk van de natuur zit. Elke boom heeft een verleden, een toekomst, heeft een omgeving, die ze verrijkt. Ja, ik heb er ZE van gemaakt. Vrouwen kunnen niet alleen heel aardig voetballen. Bomen zijn wat mij betreft ook vrouwelijk. En dus op alle niveaus, mooi en sterk en onmisbaar.
De A9 is een snelweg, ooit bedacht om mensen uit Almere de kans te geven te ontsnappen, bijvoorbeeld in de richting van Schiphol. Je zou de polder natuurlijk ook een eigen vliegveld kunnen geven, maar dan ben je waanzinnigheid voorbij. Dat is of je Michel Platini hoofd maakt van de anti-fraude commissie van de FIFA. De A9 moet volgens de politiek breder. Ik denk dat dat ook waanzin is, meer asfalt, meer ruimte voor auto’s, maar die beslissing is gevallen. Maar om dan en daarvoor Rijkswaterstaat, 14000, ik herhaal gewoon even, 14000 bomen te laten kappen, ik vind het tussen diep verdrietig en misdadig in.
De ruimte wordt gebruikt voor die extra banen en jazeker, een tankstation. Symboliek, inderdaad. Ik ben niet iemand, die snel actievoert buiten zijn laptopje. Laat staan zich aan iets vastketent, maar ergens moet toch een grens zijn. Zeker in een zomer, waarin overwogen wordt bomen langs een provinciale weg om te hakken voor meer ruimte, voor te hard rijdende automobilisten. En bomen om te hakken voor een jeukende rups. Of tegen een jeukende rups. Het beste voor de wereld is, dat weet u, 20 jaar geleden een boom planten. Het bijna beste is, vandaag een boom planten.
Maar bomen omhakken voor een weg, een tankstation, economische groei, het is echt niet meer van deze tijd. En ergens moet die omslag beginnen. Ik hoop langs de A9, en aansluitend natuurlijk op de voorpagina van het weekblad voor Ouder-Amstel. Prettige zondag.