De pinguïn van het Noorden

In Nederland worden relatief weinig vogelfossielen gevonden maar de reuzenalk vormt een uitzondering. Bij Velsen is zelfs een vrij compleet skelet opgegraven. Wat was dit voor vogel en hoe is hij uitgestorven?

De oorspronkelijke pinguïn
De pinguïn van het Noordelijk halfrond, zo wordt de uitgestorven reuzenalk ( Pinguinus impennis ) ook wel genoemd. De Latijnse naam verraadt al dat dit de oorspronkelijke pinguïn is waarnaar de pinguïns van het zuidelijk halfrond later vernoemd zijn. Hoewel beide soorten niet verwant zijn, hebben ze veel overeenkomsten: de reuzenalk was ook klungelig op het land maar kon pijlsnel zwemmen. En ze aten ook voornamelijk vis en hadden een zwart-wit verenkleed.

Het was een goede visser. John Gould.  Wikimedia Commons

Wintergast
De reuzenalk kwam tot de Romeinse tijd nog voor langs de Nederlandse kust. Waarschijnlijk alleen in de winter, want tijdens het broedseizoen zochten ze veilige verlaten eilandjes waar weinig roofdieren waren.

Zomervacht (links) en wintervacht (rechts). John Gerrard Keulemans.  Wikimedia Commons.

Tragisch lot
De reuzenalk stierf in 1844 uit. Eeuwenlang waren ze een makkelijke prooi voor hongerige zeevaarders. Ook werd hun dons verzameld om kussens mee te vullen. Even leek er een uitvlucht: een klein eilandje bij Schotland dat ontoegankelijk was voor jagende mensen. Maar na een vulkanische uitbarsting verdween het eiland onder water. Een deel van de reuzenalken wist een nabij gelegen eiland te bereiken. Maar dit was wel bereikbaar voor mensen en al snel spoedden museummedewerkers zich naar de locatie en doodden de laatste reuzenalken voor hun verzameling.

Bron: Geologie van Nederland