Ten oosten van Bergen op Zoom lag in de Middeleeuwen een groot moeras. Hier werd vanaf de 13e eeuw turf gewonnen. Na het weggraven van dit veen bleef een uitgestrekte plas achter. Die watervlakte kon enorme hoeveelheden water opnemen; het kon ‘zuipen als de zee’ en werd dan ook ‘Zeezuiper’ genoemd. Het diende een tijd lang als watervoorziening voor de stad Bergen op Zoom.
Hoog ijzergehalte
De plas bestaat nog steeds en heeft zijn verzuip-functie niet verloren. De bomen die in het water groeiden, staan er namelijk nu te verzuipen. De verdronken bomen zijn licht rood gekleurd. Dat heeft alles te maken met het hoge ijzergehalte van het water.
Menno en boswachter Erik de Jonge van het Brabants Landschap verkennen de zeezuiper, op een stille ochtend, en gaan onder andere op zoek naar de Brabantse mirthe (gagel), dat er welig tiert en vroeger werd gebruikt om bier te brouwen.