De zeehond in een veranderende zee

Zeehonden zijn voor het grote publiek hét symbool van de Waddenzee. Voor zeehonden is dit de perfecte omgeving: de met laag water droogvallende zandbanken zijn de ideale plek om te rusten of jongen te zogen. Maar het is de vraag of dit altijd zo blijft. De druk op de waddenzee en ook de Noordzee neemt toe. Het gaat vooral om milieuvervuiling en overexploitatie, aldus Peter Reijnders, die deze week in Wageningen zijn oratie hield als buitengewoon hoogleraar Ecologie en beheer van zeezoogdieren.

De huidige populatie zeehonden in de waddenzee wordt geschat op 6.000 dieren. En daarmee is de stand weer terug op het peil van vlak voor de laatste virusepidemie in 2002. Die laatste epidemie zorgde dat bijna 50 procent van de dieren om het leven kwam.

De gewone zeehond is geen concurrent voor de visser. Wereldwijd gezien eten zeezoogdieren als de zeehond wel meer biomassa dan door de visserij aan wal wordt gebracht, maar de meeste van die soorten zijn voor de visserij niet interessant. Dit zei Reijnders tijdens zijn oratie De natuurlijke maat - onderzoek naar zeezoogdieren in een veranderende zee.

De gewone zeehond consumeert in één jaar minder dan 3,4 procent van het aan wal gebrachte totaal van haring, wijting, tong, bot, schol en schar. Van deze vissoorten is alleen bot een vissoort die wat sterker door de gewone zeehond wordt bevist.