De tuin van Esther deel 2

“Hé, we hebben buren, dat is effe wennen…” Esther droomt van een diervriendelijke, duurzame tuin. De coniferen die al dertig jaar langs de weg staan, zijn verwijderd. Vorig jaar is het tuinontwerp getekend en de vijver gegraven. Een omvangrijke klus is het weghalen van de coniferen die al minstens dertig jaar langs het perceel staan.

“Ze waren er zo uit”, vertelt Esther. De provincie Noord-Brabant zorgde voor een deskundige beplantingslijst en een subsidie om de nieuwe groenstrook te realiseren. Tijdens de verbouwing van het huis wonen Esther en Pascal in een caravan op het terrein. Als ik midden in de winter via social media vraag of het vol te houden is, krijg ik een positief berichtje terug: “Ach het is best te doen, sinds eind september tot nu. Het was best bijzonder om tijdens de sneeuw in een caravan te zitten.” Over de tuin schrijft ze: “afgelopen dagen zit er een buizerd, ‘s avonds hoor ik een uil en een paar weken geleden hadden we even een ijsvogeltje aan de vijver. Ook de reiger is gesignaleerd, zijn pootafdrukken staan in het ondiepe gedeelte van de vijver." 

In de lijst van de provincie voor de rand bevinden zich onder andere de volgende heesters en bomen: hondsroos, rode kornoelje, haagbeuk, sleedoorn, veldesdoorn, lijsterbes, mispel, vogelkers, twee kleinbladige lindes, totaal zo’n 530 stuks worden er geplant. Deze beplanting draagt bij aan herstel van het cultuurhistorisch landschap. En is ecologisch verantwoord. Binnenkort meer….

Lees ook deel één van de tuin van Esther.