De klimaattop in Poznan is voorbij

En eerlijk is eerlijk: hij heeft veel minder opgeleverd dan gehoopt werd. Minister Cramer verwachtte vooraf dat de top ‘een raamwerk voor het akkoord in Kopenhagen’ zou opleveren, en dat op cruciale onderwerpen knopen zouden worden doorgehakt. Het is allemaal niet gelukt. Lastige kwesties zijn doorgeschoven en er is vooral afgesproken verder te praten.

Ik vond de top een stap terug vergelijken bij ‘Bali’. Daar was veel sterker een gevoel van urgentie aanwezig, een collectief besef er samen uit te moeten komen. Nu was de sfeer mat. De top leefde alleen even op bij de inspirerende toespraak van Al Gore. De donkere schaduw van de kredietcrisis hing nadrukkelijk over Poznan.

Ik weet zeker dat het op deze manier in Kopenhagen niet gaat lukken. Politieke leiders moeten veel meer moed tonen. De rijke landen kunnen er niet omheen een ruimhartig aanbod aan de ontwikkelingslanden te doen. Een bod, dat veel verder gaat dan wat de EU afgelopen vrijdag in Brussel besloot. Maar we zullen vooral vanuit de maatschappij veel meer in beweging moeten komen. Wereldwijd zal de druk opgevoerd moeten worden. In de marge van de top in Poznan heb ik daar al veel over gesproken. De bereidheid om grote acties te gaan voeren is er bij de grote natuur-, milieu-, en ontwikkelingsorganisaties. De acties zullen een breed maatschappelijk draagvlak moeten hebben. Ik weet wel waar ik aan ga werken in 2009. We kunnen ons geen mislukking meer permitteren.

(laatste weblog van Wijnand Duyvendak)