Ieder jaar in maart komt de Galapagos albatros weer terug naar Espanola, na een verblijf op de stille oceaan van zo’n 3 maanden. De Galapagos albatros is de enige albatros die in de tropen broedt en specifiek op Espanola zijn nesten maakt. De Galapagos albatros is de grootste zeevogel van de Galapagoseilanden met een spanwijdte van bijna 2,5 meter. Espanola herbergt de totale populatie van zo’n 12.000 paren. Er zitten ook nog zo’n 50 paren op het Isla la Plata (ook wel de poor man’s Galapagos genoemd), voor de kust van Ecuador, ter hoogte van Puerto Lopez.
In de tekenfilm “de reddertjes” is de albatros het vliegtuig en iedereen die bekend is met de tekenfilm, weet dat het vliegtuig erg veel ruimte nodig heeft om op te stijgen en dat de start vaak moet worden afgebroken, vanwege gebrek aan ruimte. Dat geldt ook voor de echte albatros en dat vormt de reden dat het vlakke eiland Espanola door hen is uitgekozen tot broedplaats. Er is zelfs een speciale startbaan voor de vogels (uiteraard door henzelf uitgekozen en niet aangelegd). Ze hebben ruimte nodig.
Albatrossen vormen paren voor het leven, maar de drie maanden op de oceaan worden gescheiden doorgebracht. Dat betekent dat in maart ieder stelletje elkaar weer opzoekt en hernieuwd met elkaar kennis maakt. Dat doen ze door hun snavels tegen elkaar te bewegen, de snavels rond elkaar te cirkelen en door met hun staart te waggelen achter elkaar aan. Het bijgaande filmpje laat zien hoe de ouders aan hun jong het kennismakingsritueel leren. Het is prachtig dat de ouders dit voor doen aan het jong. Volgens mij kunnen we als mensen daar nog wat van leren.
Eind april zullen de eerste nieuwe albatrosjes uit het ei kruipen en de ouders zullen het jong voor december dit jaar nog voordoen hoe hij of zij een potentiële partner begroet. Voordat het jong ook vertrekt naar de oceaan. Albatrossen zijn erg zorgzame liefdevolle dieren en ze zijn weer terug op Espanola.