Dassen sterven door traagheid provincie Limburg

Zowel IVN als Das&Boom hebben op maandag 19 april in een hoorzitting gewezen op het belang van een inhoudelijke behandeling van hun bezwaren om redenen van wat er allemaal mis is gegaan met de dassen in Roermond. Dat het inhoudelijk behandelen van hun bezwaren van belang is voor alle andere dassen die in Limburg wonen. Immers als de provincie geen afstand neemt van hoe ze in de Roermondse dassenkwestie heeft gehandeld, kan hetzelfde met dassen en jonge dasjes op andere plekken in de provincie gebeuren. Dat dassen worden gevangen en verplaatst wanneer deze zwanger zijn of jongen hebben. Dat daarbij jonge dasjes verwezen en/of dood gaan wordt blijkbaar voor lief genomen.

De provincie heeft geen aandacht voor dat er dasjes onnodig dood gaan, dassen onnodig lang gevangen zitten (waarbij hun gezondheid en welzijn in het geding zijn) en dat er veel maatschappelijke kosten zijn. Juridisch heeft de provincie volgens haar zelf procesmatig het gelijk aan haar kant. En dan hoef je niet naar de inhoud te kijken vinden ze.

De redenering: de dassen zijn al verhuisd, het weesdasje Hamke is opgevangen en haar broertje is toch al dood. Dus hoeven we de zaak niet inhoudelijk te bekijken. Er is geen 'procesbelang' meer, zo heet dat. En een uitspraak doen ten behoeve van toekomstige gevallen wordt "onvoldoende voor het aannemen van procesbelang" genoemd. Dan moet maar opnieuw een rechtsgang worden gemaakt door IVN en/of Das&Boom staat in het besluit van GS.

Uit het handelen van de provincie naar aanleiding van meldingen, handhavingsverzoeken en de bezwaren van de zoogdierwerkgroep blijkt namelijk dat er nauwelijks tot geen urgentie wordt ervaren als het om het leven en de gezondheid van dassen en andere dieren gaat. Kortom, de provincie handelt zo traag dat dieren zoals het weesdasje als gevolg van haar handelen dood gaan.

De bouw van watervilla's aan de Hambeek, waarbij het Natura 2000 gebied Roerdal verder onder druk komt te staan, blijkt belangrijker dan zorgvuldig omgaan met de natuur. Sinds kort loopt en zwemt daar ook een otter.

Villa's bouwen is voor de provincie belangrijker dan dassen de kans te geven hun jongen te laten opgroeien, spelen en opvoeden in een voor de dassenouders vertrouwde omgeving. Daar was slechts enkele maanden geduld voor nodig geweest. Dan was er meer tijd geweest een fijne goede plek voor het hele dassengezin te zoeken.

Veel dierenleed dat de provincie veroorzaakt blijft bovendien onzichtbaar omdat wat er werkelijk allemaal gebeurt met procedures en vooral veel woorden wordt toegedekt. Door gebruik te maken van termijnen, dus door zaken op haar beloop te laten sneuvelen wilde dieren. Deze dieren hebben zelf geen stem en als IVN en Das&Boom de dieren een stem proberen te geven dan wordt er door de provincie voor gekozen inhoudelijk niet te luisteren.

Ambtenaren en bestuurders van de provincie Limburg kiezen voor hun eigen gelijk, veel papier, veel woorden en lange procedures ten koste van de Limburgse natuur en dassen in het bijzonder in deze kwestie.

De twee volwassen dassen uit Roermond die sinds kort Dikkie en Roosje worden genoemd wachten in een uitwenren bij Stramproy op hun vrijheid. En hun nog levende jong, weesdasje Hamke mag, na een traumatische start van haar leven, nu veilig opgroeien bij Das&Boom tot ze klaar is voor een leven in de vrije natuur.

Bron: Das&Boom en Zoogdierwerkgroep van IVN Roermond