Dag 29: de Smaak van Nederland

Waarom is het toch zo ingewikkeld om een gewone proeverij van ambachtelijke streekproducten op straat te organiseren? Dwingen we alle mobs, ludieke acties of boerenmarkten voor eerlijk voedsel om underground te gaan? Ik mag toch hopen van niet. Vanochtend zou ik in Amsterdam gaan deelnemen aan de Smaak van Nederland, een wedstrijd voor het lekkerste streekproduct. Door miscommunicatie bleek de geplande actie bij het WTC en Station Zuid ineens niet door te gaan. De week ervoor waren in Groningen weer andere obstakels. Dus hebben we het hele zwikje ingeladen en zijn op weg gegaan naar de Keizersgracht, waar de smaaktest uiteindelijk voor de deur van Urgenda en De Groene Bocht plaatsvond. Tot groot genoegen van de organisatoren en de deelnemers, overigens. Liefhebbers van lekker voedsel zijn ten slotte overal te vinden en toeristen prikken graag een vorkje mee als je ze vriendelijk uitnodigt.

De naam ‘streekproducten’ dekt misschien niet helemaal de lading van dit verrukkelijke eten. Maar de ondernemers die in de regio West-Nederland strijden om de titel zijn in ieder geval in dit deel van Nederland gevestigd. Met klinkende namen, mooie innovaties of gewoon door een eerlijk product te maken dingen de makers van dit voedsel mee naar de gewilde titel ‘Smaak van Nederland 2010’. Allemaal kleine producenten die zich niet zomaar een plek in het supermarktschap kunnen veroorloven, waardoor hun geweldige producten zich aan het zicht van de gemiddelde consument onttrekken. En daar moeten we ze dus een handje bij helpen. Dit jaar strijdt Texelse kaas luisterend naar de naam Orekees o.a. tegen Baby Mustard (een soort rucola met mosterdsmaak). En hoopt de worst van MisterKitchen het te winnen van smakelijke garnalenkroketten. En nemen honingtomaatjes het onder meer op tegen Oyster Leaves van Koppert Cress en sambal van Hottie.

“Met deze wedstrijd willen we ondernemers in het MKB ondersteunen en hen nieuwe marktkansen bieden”, vertelt Stephanie Wagenaar van adviesbureau Syntens. “Doel van de wedstrijd is ook hen met elkaar in contact te brengen, met sociale media te laten kennis maken en advies te krijgen van verschillende deskundigen. We selecteerden in de eerste regionale ronde uit 33 producten deze 10, waarbij het vooral ging om smaak, ambachtelijkheid en de passie en liefde voor het product. Nu laten we mensen op straat proeven en hun stem uitbrengen. In de volgende ronde kijken we ook naar kansen op de markt en het verhaal achter het product.”

Ik stond voor een onmogelijke opgave. Te kiezen uit een worst die zoet en sappig was, een garnalenkroket die smolt op je tong, innovatieve producten die nieuwe smaken toevoegden aan wat we al kennen en daardoor een hip publiek kunnen trekken, eerlijke kroten of een prachtige kaas waarbij je zintuigen het overnemen van je verstand. Ik heb uiteindelijk voor de Orekees gestemd, omdat ie mij in mijn hart raakte daar waar ik een aantal andere producten voornamelijk ‘interessant’ vond. Het hoogopgeleide Amsterdamse publiek dacht er weer heel anders over. De worsten en garnalenkroketten moeten hier concurreren met soortgelijke producten die mensen al kennen van een ambachtelijk slagertje om de hoek. Daarentegen werden de cressen, Oysterleaves en de honingtomaatjes door het grachtengordelpubliek weer zeer enthousiast ontvangen.

Amsterdam heeft zich vandaag van zijn goed kant laten zien. Geen agenten, geen protesterende buren. Alleen maar blije mensen die het leuk vinden hun mening te geven over eten dat echt ergens naar smaakt. Iedereen kan iedereen actief meedoen in het smaakdebat op Foodlog en via Twitter, waar smaakspecialisten, producenten én consumenten hun mening geven over authentieke, echte, bijzondere en innovatieve voeding. Op 30 november is de finale in Den Bosch.