Corina en Anna: Toerisme op spitsbergen

Het is vreemd in een dorp te leven met een kleine gemeenschap die af en toe overspoeld wordt door toeristen die van een cruise schip komen voor een paar uur. Het draait hier allemaal om onderzoek, of toch niet?

Het dorp is eigendom van Kings Bay dat vroeger een kolenmijn-bedrijf was. Er zijn op Spitsbergen kolenmijnen en sommige worden nog steeds benut (bijv door de Russen). Kings Bay regelt nu alles hier voor de Noorse regering. Voordat het dus een onderzoeks station (dorp) was woonden hier arbeiders met vrouw en kinderen. Er is hier een museum met oude foto’s en die laten zien hoe zwaar het geweest moet zijn maar ook wordt er vermeld dat het een hechte fijne gemeenschap was.

Er staan nog gebouwen uit die tijd – vele gebouwen zijn monument. Zo is het oudste huisje hier van 1909, staat er een schooltje, is er een winkelmagazijn, een directeurswoning etc. Omdat het hier koud is en de lucht erg droog blijft veel goed bewaard (hout rot weinig, ijzer roest langzaam) en het kolentransport-treintje is hier een goed voorbeeld van. De directeurswoning wordt nu hersteld in oude stijl. Twee gebouwen naast een van de laboratoria waar we werken zijn 4 man bezig met verwijderen van ‘modernere’ delen van het huis. En zo kan het gebeuren dat een huis in 2 dagen van geel okerkleurig naar donker roodbruin gaat omdat er een tweede houtlaag op de woning zat ter isolatie. Anna was er al in geweest en eergisteren zijn we beiden gegaan. Heel interessant te zien hoe ze dat doen.

Nog leuker is het om te zien dat er schilderingen op de muren en plafonds zijn gemaakt die tevoorschijn kwamen bij deze klus. Er is eigenlijk best veel cultuur voor zo’n klein dorpje. Hier is Amundsen met een zeppelin vandaan vertrokken om als eerste over de noordpool te vliegen (begin twintigste eeuw). Een hele mooie grote foto vult een hele wand in het hoofdgebouw (waar we eten, de receptie is, de auto voor naar het vliegveldje even verderop staat, en waar ook de bibliotheek is).  Als contrast zien we hier ook nieuwere gebouwen – sommige in de stijl van weleer en anderen heel modern. Het noorse station is hier een mooi voorbeeld van: veel hout en glas. De toeristen komen voor de natuur (waar zitten de vossen is een van de vragen, zijn de ganzen er al is een andere), voor de historie en af en toe zelfs voor het onderzoek. Zo was was er vanmiddag een toeriste die tegen haar man zei toen ze Corina zag werken op de pier:  “Look, there is a real scientist”...

We hebben wat technische problemen met een van onze machines die we mee hebben en we stoppen dus nu met de weblog. We meten momenteel monsters waar we 2 dagen voor aan het werk zijn geweest en het is dus even wrang dat die waarschijnlijk geen goede resultaten geven nu de machine stuk is. Dit soort dingen gebeurt als je veldwerk doet; en ook al kunnen we het probleem oplossen (Anna lijkt het gevonden te hebben), de monsters hebben beperkte houdbaarheid en dus is het toch even flink balen. Niet te lang laten duren, want we moeten door. 

Tot de volgende keer!
Corina en Anna