Column Jean Pierre Geelen: Remmen

U voelt het natuurlijk zelf ook al aan uw water: het is weer bronsttijd. Eind juli, augustus: het bos zindert van de hitsige herten, als het geen geile beren zijn. Leve de natuur.
Het is alleen zo slecht voor mijn auto. Daarover las ik deze week drie berichten.
RTV Drenthe meldde een ‘jaarlijkse piek’ in het aantal aanrijdingen met reeën. In hun dolle paringsrituelen overschrijden ze alle grenzen, zelfs die van de autoweg. Een lust voor de liefhebber, dat wel. Ik citeer: ‘Natuurliefhebbers kunnen bijzondere geluiden horen, zoals het fiepen van de reegeit. Dat is een soort hoog gilletje.’
Maak me gek.
Eén probleempje: de bronstige bokken rennen achter de hitsige hinden aan, waardoor ze soms blind de weg oversteken. Daar knallen ze dan bovenop dat andere feestbeest, de bandenloze mens in zijn raceauto. Dat gebeurt alleen al in Drenthe zo’n 600 keer per jaar. Zielig, gevaarlijk, en dodelijk voor de lust, het ree en mogelijk de automobilist.
Gelukkig hebben ze daar wat op bedacht in Drenthe. De automobilist waarschuwen en snelheidsbeperkingen, zou je denken. Gaashekken langs de berm. Wegen afzetten, zoals tijdens de paddentrek misschien? Nee, de Drenten zijn nog creatiever: automobilisten die tegen een ree botsten, gaan vrijuit en mogen onbeboet doorrijden. Het ree is het haasje, en wordt in het beste geval uit z’n lijden verlost door een kogel.
Ander bericht, uit de Hoeksche Waard. Daar ontsnapte twintig jaar geleden een groep damherten – niemand weet waarvandaan, maar nu zijn ze verwilderd. Citaat uit de plaatselijke pers: ‘Inmiddels bestaat de groep uit dertig herten en wordt er verwacht dat het aantal zal stijgen.’
Want ja: bronsttijd. Die verdomde hormonen weer. Daar weten ze in de Hoeksche Waard – CDA en SGP zijn er de grootste partijen – wel raad mee: dood moeten ze. De provincie wil alle bambi’s afknallen. Anders komen er maar auto-ongelukken van.
Het derde bericht kwam van de Veluwe. Dan weet je het eigenlijk al. Daar wonen wilde zwijnen, er staan hele legers klaar om ze met plezier af te schieten als het even kan. Nu maakt het CDA zich zorgen. Niet om de zwijnen, maar om onze auto’s.
De oplossing kent u inmiddels: de kogel. Je zou meer creativiteit verwachten, maar de weg naar een diervriendelijker oplossing wordt bereden met de automatische piloot.
Het kan heus anders. Daar zijn de geleerden het allang over eens. Rij in schemer en donker zoveel mogelijk met groot licht, en let op die glinsterende oogjes in de berm, lees ik op websites. Minder je snelheid: je kunt thuis heus ook aankomen met 60 kilometer per uur. Hou er rekening mee dat meer dan één dier kan oversteken.
We kunnen bermen maaien, faunapassages maken, borden, rasters en verkeersdrempels plaatsen, en het zou me niets verbazen wanneer ooit bewegingssensoren ons zullen waarschuwen voor een overstekend dier – ze zijn zo knap tegenwoordig. 
‘Afschot van reeën om aanrijdingen te verminderen, is pas aan de orde als andere maatregelen onvoldoende resultaat opleveren’, stellen een aantal dier- en natuurclubs in een rapport. Alleen in het álleruiterste geval dus, dan – sorry, Bambi – moet het misschien.
Maar als ik deze woelige weken weer de roep om de jagerskogel hoor, trap ik liever toch eerst maar eens op de rem.