Afgelopen week is de spouwmuur geïsoleerd. Goed voor het milieu want de verwarming kan nu een graadje lager. Goed voor de centen is het ook. Alleen vraag ik me af of het goed is voor de natuur. In het algemeen zal het de natuur worst wezen of mijn of welke spouwmuur dan ook wordt geïsoleerd. Maar deze is een geval apart. Hij is namelijk helemaal bedekt met klimop en klimhortensia. Een uitstekende natuurlijke isolatie zou je denken, maar manlief gaat over het milieu dus de gevel moet een extra isolatie ondergaan.
Dat is slecht nieuws voor de natuurlijke isoleerders. Na vele jaren klimmen en bedekken zijn ze uitgegroeid tot polsdikke onwrikbare metershoge muurplanten met een meter dik pakket van bladeren. De man van de spouwmuurisolatie is onverbiddelijk. Kale muur wil hij zien zodat er op vaste afstanden gaten geboord kunnen worden in de voegen.’ Aldus geschiedde.
Tijdens de snoei- en zaagwerkzaamheden vind ik talloze walnoten die door vogels of muizen zijn verstopt. Ook resten van oude vogelnesten komen tussen het groen vandaan. Het werk zit er bijna op als echtgenoot stuit op een vogelnestje, geheel intact. “Is van het vorig jaar” mompelt hij. Ik ben niet overtuigd. Er ligt namelijk een helderblauw eitje in, helemaal intact. Met als extra verrassing: het nestje is bekleed met het hondenhaar van Rasta en Maux.
Dit moet een nestje zijn van dit jaar. De natuur loopt een maand voor op het schema. Vogels zijn er ook veel vroeger bij. In ieder geval onze standvogels die wel in de gaten hebben dat ze eerder kunnen gaan nestelen. Het is warmer, de dagen zijn langer dus ze hebben meer tijd om voedsel te zoeken.
Niet dat mijn vroege vogel aanleiding is om de regels te veranderen, maar volgens mij wordt het de hoog tijd dat natuurbeheerders de datum van kap- en snoeiverbod vervroegen. Hier ligt een mooie taak voor Vogelbescherming. Om vogels te beschermen.