Carlablog: vliegend hert

Gisterenavond vloog hij als een bromtor over de tuin: een vliegend hert. De scharen naar voren gericht, het achterlijf naar beneden hangend  in de vlucht. Vandaag beweegt hij traag door het hoge gras: de grootste Nederlandse kever, een relict uit de oertijd. Het is een mannetje met imponerende scharen die 9 centimeter lang kunnen worden. Hij gebruikt ze om te imponeren. De vrouwen zijn onder de indruk en de mannen bedenken zich wel twee keer voor ze tot de aanval over gaan.
Zijn Nederlandse én wetenschappelijke naam dankt hij aan zijn kaken die veel lijken op een hertengewei. Ik vind ze meer weg hebben van de scharen van een kreeft.

Nederland ligt aan de rand van het verspreidingsgebied van het vliegend hert. Hij leeft dan in bosranden en houtwallen die op het zuiden gericht zijn met  zon en hogere temperaturen. De larven hebben dan meer kansen.
In mijn Franse tuinreservaat zijn de voorwaarden veel beter. Vliegend hert moet geweten hebben dat we iets gemeen hebben: een tijdschrift. Ruim tien jaar geleden maakte ik samen met collega Rob Buiter een blad en noemde het Vliegend Hert: intrigerend en weerbarstig zonder hoge aaibaarheidsfactor. “Een tijdschrift voor iedereen die natuur en milieu een warm hart toedraagt, met kritische en verstrooiende elementen” zo schreef Uitgever Tirion in het voorwoord. Helaas, door het gemis van aaibaarheid was het geen lang leven beschoren.

Ook het vliegend hert zou zonder bescherming al lang verdwenen zijn. Het krijgt de hoogste bescherming geregeld in twee Europese wetten: de Conventie van Bern uit 1979 en de Habitatrichtlijn. In mijn tuinreservaat hebben ze niet te klagen. Een grote verzameling eikenbomen begrenzen te tuin. Regelmatig breekt er een tak die al jaren half verrot aan de boom hangt. Daar zijn de larven van vliegende herten blij mee.

De keren dat ik deze super kever heb gezien zijn op de vingers van twee handen te tellen. Gisteren hoorde ik hem eerder dan ik hem zag. Toch wist ik al wat me te wachten stond. Het vliegbeeld afstekend tegen een donkerblauwe avondlucht maakte de avond compleet.

Carla van Lingen.