Carlablog: tuinpolitie

Het is waterkoud, somber en ik ben al drie keer natgeregend. Een uitgelezen dag voor een inspectieronde Tuinreservaten: let op, de tuinpolitie komt er aan! Mijn verwachtingen zijn niet hooggespannen, ook al woon ik in een groene buurt met groene buren. Wat dat betreft kan Staring - van "Sikkels klinken, Sikkels blinken, Ruischend valt het graan" - tevreden zijn over ‘zijn’ Staringlaan. Dat geldt jammer genoeg niet voor de andere schrijvers naar wie de straten in deze buurt genoemd zijn.

Ik heb mij op deze ronde tot de voortuintjes beperkt. Grofweg zijn de tuinen in te delen in:

De laatste twee tuinen zijn het ergste. Hier wil niemand zijn en geen dier in leven want er valt niets te halen. Alleen de stratenmaker is er beter van geworden. Onbegrijpelijk dat mensen hun voortuin – hun visitekaartje - zo toetakelen. Veel tijd en geld hoeft het niet te kosten want juist deze voortuinen zijn met hun beperkte oppervlakte overzichtelijk en bij uitstek geschikt voor een beginnend tuinreservaat

Je kunt alleen maar winnen. Immers, je geeft een statement af, je wordt er zelf gelukkiger van en de tuindieren zijn je dankbaar. Nee, de missie van tuinreservaten is nog lang niet voltooid.

Carla van Lingen

Lees: maak van je tuin een tuinreservaat