Carlablog: parochiepreken

Vorige week hield ik een presentatie over Tuinreservaten voor leden van IVN en KNNV. Preken voor eigen parochie, maar toch ook weer niet. Het was vooral het gevoel ‘samen sta je sterk’. We gaan onze tuinen en woonwijken vergroenen en laten de gemeenten eens een poepie ruiken.
Ik was er met mijn buurman die tuinvogelconsulent is bij Vogelbescherming. Nee geen concurrent want we willen hetzelfde: meer vogels en dieren in de tuin. Samen met de andere buren hebben we een tuinreservaat: drie op een rij. Een voorbeeld van een ecologische hoofdstructuur op micro niveau. Dat is de gedachte achter Tuinreservaten. Iedereen een tuinreservaat en je hebt een groen lint door het verstedelijkte gebied.

Maar hoe moet het dan verder? Met alleen ontsteende tuinen ben je er niet. Er zijn gemeenten met braakliggend groen of schaamgroen, scholen met pleinen, kantoren met daken, industrieën met parkeerplekken. Dat kan allemaal veel groener. Goed voor plant en dier, maar vooral ook voor de mens. Mensen gedijen in een groene omgeving en raken sneller gestrest en ongelukkig als die ontbreekt. Gelukkig wordt er ook aan dat buiten-tuinse groen gewerkt.

Afgelopen zaterdag was ik in Amersfoort op het Groen Dichterbij Event van IVN. Allemaal enthousiastelingen die bezig zijn met het vergroenen van hun buurt. Van tuin naar buurt, van buurt naar gemeente. Heb je een Tuinreservaat, kijk dan eens over je tuinhek naar Groen Dichterbij. Ik ontdekte daar in Amersfoort een prachtproject bij mij om de hoek: Urban Farming 035 . Een handvol mensen die Hilversum vergroenen. En ze hebben hiervoor maar liefst 20.000 euro gewonnen uit de pot van de Groen Dichterbij voorbeeldprojecten. Samen met de elf winnaars uit de andere provincies: gefeliciteerd.

Carla van Lingen