Carlablog: knallen maar

Afgelopen weekend mag er in heel Frankrijk weer gejaagd worden. Nee, niet in mijn tuinreservaat zolang ik toezicht houd. Daarna zijn zij heer en meester. Want met ruim 12.000 jagers in de Tarn zal niemand mijn reservaatje beschermen tegen dit geweld.

De opening van het jachtseizoen haalt altijd de kranten. Ik las dat er afgelopen jaar 17 doden zijn gevallen. Voor alle duidelijkheid: het gaat hier niet over de afgeknalde dieren maar over door jagers doodgeschoten jagers. Was het geweer geladen? Liep Francois, Jean-Paul of Gérard voor de zoeker. Tantpis. Veel leed voor familie en vrienden maar ik denk stiekem: weer 17 jagers minder in een jaar. De vraag is of de aanwas het afschot overstijgt. Dat moeten jagers eigenlijk niet willen.

De jacht is dus officieel geopend. De hele lente en zomer door hebben de jagers genoegen genomen met het afschieten of wegvangen van ‘schadelijke’ dieren. Ja ook dassen en vossen, alle soorten marters, vogels die het wild wegkapen, dat mag allemaal doodgeschoten worden of in vallen worden gelokt.

Afgelopen voorjaar kreeg ik de vraag of ik een babyvosje wilde opvoeden. De betreffende jager was nogal onder de indruk van de opvoeding van m’n honden dus dat vertrouwde hij me wel toe.  Als door de bliksem getroffen wist ik wat er gebeurd was. Twee weken eerder zag ik een groep jagers in opperste staat van opwinding bijeen. Ze stonden op scherp terwijl het jachtseizoen was gesloten. Moeder vos werd afgeknald en de negen jongen werden her en der ondergebracht of doodgemaakt. Ik heb voor de eer bedankt.

Mijn wandelroutes moeten worden bijgesteld. Het weekend en woensdag zijn gevaarlijke dagen in de natuur, zeker met twee honden die als concurrent worden beschouwd. Gelukkig beschikt dat tweetal over een Refuge waar ze hun energie kwijt kunnen en gebiologeerd omhoog kijken naar de overvliegende raven en rode wouwen. Je zou alle honden zo’n tuinreservaat gunnen.

Carla van Lingen

foto: angelalouwe. Kijk voor de nieuwste foto's van Angela op Vroege Vogels Fotogalerij