Carlablog: herfstspinsels

Nog een bloem in de stokroos. Twee-en een halve meter in de lucht torent hij boven de garage uit, op de voet gevolgd door de gele toorts die zich ook flink uitslooft. Daar lichten nog een stuk of tien helder gele bloempjes op. Voor de rest ziet dit tweetal er afgeleefd uit. Bruine peulen en zaaddozen, kale stengels, ik moet me beheersen om ze niet af te knippen. De oude kogeldistel die ik van mijn vader erfde is voor de derde keer in bloei gekomen. Nee, ik mag niet mopperen. De tuin kan best zes weken zonder mij. Wat zeuren mensen toch die roepen dat een tuin zoveel tijd kost? Zorg dat de bodem bedekt is met veel planten. Liefst niet allemaal verschillende soorten want dan wordt het een rommeltje.

Alleen de vijver is iedere keer weer een zorgenkind. Aan het eind van de zomer reageert hij zijn eenzaamheid af met heel veel groene soep en een onontwarbare kluwen van krabbenscheer met gele plomp.  Daar komt in de herfst een pakket van bladeren bij afkomstig van buur's esdoorn en mijn koelruit. Er valt niet tegenop te vissen. Ieder jaar opnieuw vraag ik mij af wat de beste tijd is voor een schoonmaakbeurt. In het voorjaar verstoor je alle watersalamanders, bruine en groene kikkers en padden, maar in het najaar ook.

Opvallend zijn de spinnenwebben die overal opduiken. Bedruppeld met de dauw van de ochtend kun je ze niet missen. Herfst: spinnentijd. Dat had je gedacht. Mei en juni, dat zijn de echte spinnenmaanden. In de herfst zijn de spinnen volwassen en zijn de jonkies druk met het spannen van webben. De dauwdruppels maken van de spinnenwebben een  opvallend kunstwerk. Wij genieten er van, maar ook voor de vijanden die de spin in het web wil lokken zijn de webben beter zichtbaar. Op deze speling van de natuur heeft de spin nog niets bedacht.

Carla van Lingen