Carlablog: Franse metselbij

Mijn Franse dorp heeft een bloemetje gekregen. Samen met 4000 andere dorpen en steden in Frankrijk hoort Pampelonne nu bij de Villes et Villages Fleuries. Onze nieuwe burgemeester weet van aanpakken. Hij draagt de natuur een warm hart toe en samen met de groenmensen zijn straten en pleinen onderhanden genomen. Eerder al werd de vernieuwde biologische rioolzuivering omzoomd met bomen en struiken die vruchten dragen. Iedereen die langs wandelt mag oogsten.

Het begin is er, nu de bewoners nog. Dit voorjaar liet een boer tientallen eeuwenoude bomen langs de weg op zijn terrein rooien. In één dag is het schilderachtige landschap onherstelbaar beschadigd. Akkers waar orchideeën welig groeien worden vergiftigd en krijgen het uiterlijk van een viesoranje voetbalveld. Voor de meeste bewoners van ons dorp zijn tuinen plekken om auto’s in te parkeren, kakelbont plastic kinderspeeltuig in te plaatsen of overbodige apparatuur in te dumpen. Bijna iederee heeft wel een groentetuin. Bloemen voor de sier vind je bij tweede huizen van buitenlanders en stedelingen.

Zelfs de natuur is gewend aan deze plattelandsvisie op tuinen. De metselbijtjes in mijn tuin gaan zelfs niet meer op zoek naar natuurlijke nestplaatsen. Gisteren heb ik ze betrapt bij het bouwen van een nestje in de plastic tuinslangenhaspel. Ze vliegen af en aan en hebben al drie van de schroefgaten dichtgesmeerd met tuinaarde. Dat wordt de komende tijd water geven met een gieter. Je moet iets over hebben voor de natuur.

Carla van Lingen