Carlablog: de tuin telt mee

Vannacht heb ik op een industrieterrein geslapen. Nee, niet onder een zeiltje, maar omdat Franse hotels op zondagavond sluiten  moest ik mijn favoriete overnachtingsplek inruilen voor een slaapbunker die hotel heet. En wat denk je vanochtend? De vogels zingen hier de sterren van de hemel. Zanglijsters, tjiftjafs, verschillende mezensoorten, vink, merels, ze zingen harder en zijn minder schuw dan in mijn Franse ruim bemeten tuinreservaat met alleen maar groen en hoge bomen.

Vogels hebben een hele andere smaak en beleving dan wij. Gebouwen zijn hun rotsen, eten is er genoeg te vinden en zo’n versteende buitenwijk is veiliger. Er zijn minder jagers en roofvogels dan op het Franse platteland. Ze moeten alleen harder zingen om boven het verkeerslawaai uit te komen, maar dat lukt uitstekend.

En ik maar m’n best doen om al die natuur in de tuin te krijgen. Rommelhoekjes voor egels, amfibieën en andere liefhebbers, bloemen voor vlinders en bijen. Heesters, nestkasten en voederplanken om vogels te verleiden. Het is me gelukt! Zondag komt een aantal hele Vroege Vogels naar mijn Hilversumse tuinreservaat. Met microfoon en camera in hun kielzog zullen deskundigen speuren naar het natuurlijke gehalte in deze doorsnee stadse tuin. Is het moment aangebroken dat onderzoekers tuinnatuur serieus gaan nemen? Zondag weet ik meer. Dan luister ik naar Vroege Vogels.

Carla van Lingen