Advocaat van de natuur en spreekbuis van het milieu.

Carlablog: crisis in de achtertuin

  •  
13-01-2015
  •  
leestijd 2 minuten
  •  
rodo_in_kn0.jpg
Vanochtend liep ik door het bos. Het water sopte in mijn waterdichte laarzen. Het was er van bovenaf ingedrupt. De niet waterwerende pet was door het gewicht van de nattigheid over mijn ogen gezakt en de jas hangt uit de wasemen op de radiator. In de tuin doet de rododendron z’n best de wereld van de zonnige kant te bekijken. Ook de kogeldistel is, sinds de zomer verstreken is, aan z’n derde lente begonnen.
Nee met het klimaat is er niets aan de hand. “ Lekker toch, als het een beetje warmer wordt? ” Of: “ Gelooft u al die verhalen echt? Nee hoor ik sta er kritisch tegenover. Je hoort ook andere geluiden. ” Allemaal zinnen die te pas en te onpas over je heen worden gestrooid, en waag het niet deze sprekers weerwoord te geven.
Sjef Staps schreef er een boek over: “Over de crisis niets dan goed”. Ik zag zijn boek, vloog er snel-lezend doorheen en maakte een afspraak. Achter in z’n tuin dwarrelen de mussen, de voortuin is ontdaan van stenen en staat vol uitgebloeide planten. Over het waarom van dit boek is hij duidelijk: “Een deel van onze planeet wordt bevolkt door louter struisvogels, terwijl die vloedgolf vlakbij is. De politiek hoor je er niet over; bij de kamerverkiezingen is klimaat geen enkel issue; in de media speelt het nauwelijks een rol. Dat vind ik onbegrijpelijk. Ik ben hier al jaren over aan het piekeren en ik kom er niet uit. Vandaar dit boek.”
Op weg naar mijn eigen tuinreservaat laat ik de woorden tot me doordringen. Als er geen wonder gebeurt zal de temperatuur binnen afzienbare tijd vier graden stijgen. Daar blijft het niet bij want niets wijst er op dat we dan tot inzicht zijn gekomen. En wat dan? Dan zouden de systemen wel eens op hol kunnen slaan.
Ik doe mijn stinkende best: koop biologisch, ben deeltijdvegetariër, scheid het afval, ga zuinig om met energie, bouw met mijn buren een duurzaam woonwijkje en ik heb een tuinreservaat. Nog even en de sneeuwklokjes doen alsof er niets aan de hand is. Zij duwen hun kopjes voorzichtig door de zwarte aarde.
Kijk hier voor meer informatie 'Over de crisis niets dan goeds'.
Carla van Lingen
Delen:

Praat mee

Onze spelregels.

0/1500 Tekens
Bedankt voor je reactie! De redactie controleert of je bericht voldoet aan de spelregels. Het kan even duren voordat het zichtbaar is.

Altijd op de hoogte blijven van het laatste nieuws?

Maandag, woensdag en vrijdag versturen wij je alle informatie uit de radio en tv-uitzending en het laatste internetnieuws.

BNNVARA LogoWij zijn voor