Carlablog: afrikanen in de tuin

Ik heb er nog net op tijd een foto van gemaakt: twee uitgebloeide zonnebloemvelden die omzoomd en doorkruist waren door grote aantallen ingezaaide wilde bloemen. Een feest om te zien. De vogels deden zich te goed aan de pitten van de gedroogde bloemen, de bijen, hommels en andere insecten wisten de bloeiende bloemen te vinden. Len, de boer in het dorp weet me te vertellen dat dit de velden zijn van een ‘ecologist’. Het woord wordt  met grote afkeuring uitgesproken. De landbouwers in deze streek weten de gifspuit nog wel te hanteren. Daar moet in het gunstigste geval nog een generatie overheen.

Ook tuinieren zonder gif wordt hier gezien als gekkenwerk. Meewarig kijken voorbijgangers naar mijn tuinarbeid. Hun antwoord is ‘roendup’, te koop bij de plaatselijke boerenbond of supermarkt, meteen bij de ingang, rechts naast de groente. Mijn vraag hoe ik de grond onder de gerooide rozen moet bewerken om er weer rozen op te kunnen planten levert bij het hoveniersbedrijf alleen maar een reeks chemische producten op.

Op internet vind ik een advies waar ik mee aan de slag ga: bovenlaag afgraven, goed bemesten en composteren en afrikaantjes planten tegen de aaltjes. Ik zag laatst een groot aantal aantrekkelijke variëteiten in Groei & Bloei. Mijn vader zaaide afrikaantjes tussen de rozen. Zo’n ouderwetse plant met een naam die tegenwoordig niet meer zou bedacht worden. Afrikaantjes, is daar nog geen actiegroep tegen?

Carla van Lingen