Advocaat van de natuur en spreekbuis van het milieu.
Bunzing naar buiten
•
68 keer bekeken
• Het gaat al jaren niet goed met onze kleine marterachtigen. Wat is er mis met de wezel, bunzing en hermelijn? Om dit te onderzoeken is drie jaar geleden de Werkgroep Kleine Marterachtigen in het leven geroepen. De bunzing is van die drie misschien nog wel het moeilijkst om te zien. Marterkenner Erwin van Maanen heeft in zijn hele leven slechts twee (levende) exemplaren in het wild gezien. Menno zet met hem vier bunzingen uit vanuit dierenopvang de Toevlucht in Amsterdam.
Extra aandacht
De bunzing was een van de weinige soorten die bij het opstellen van de nieuwe Nederlandse Rode Lijst van bedreigde zoogdieren in 2006 niet kon worden beoordeeld, wegens ‘onvoldoende gegevens’. Reden voor de Zoogdiervereniging om extra aandacht aan de bunzing te besteden de afgelopen jaren. In 2008 werd de bunzing daarom tot soort van het jaar uitgeroepen.
De bunzing was een van de weinige soorten die bij het opstellen van de nieuwe Nederlandse Rode Lijst van bedreigde zoogdieren in 2006 niet kon worden beoordeeld, wegens ‘onvoldoende gegevens’. Reden voor de Zoogdiervereniging om extra aandacht aan de bunzing te besteden de afgelopen jaren. In 2008 werd de bunzing daarom tot soort van het jaar uitgeroepen.
Uiterlijk
De bunzing heeft een donkerbruine vacht met een geel, geelwitte of lichtbruine ondervacht, die er vooral op de flanken doorheen schemert. In de winter is zijn vacht langer dan in de zomer. Op de kop heeft hij rondom het donkere haar rond de ogen een band van witte, gelige of grijsachtige haren, ook wel aangeduid als masker. Het dier heeft een donkere keel. Ook de zijkanten van de neus zijn witbehaard, de snorharen zijn lang en donker. De bunzing heeft donkere ogen en relatief kleine oren, met grijswitte randjes. Zijn staart is lang en donker behaard en zijn poten zijn zwart. ’s Winters ziet het dier er lichter en ronder uit, omdat de winterse ondervacht dan door de dekharen heen komt.
De bunzing heeft een donkerbruine vacht met een geel, geelwitte of lichtbruine ondervacht, die er vooral op de flanken doorheen schemert. In de winter is zijn vacht langer dan in de zomer. Op de kop heeft hij rondom het donkere haar rond de ogen een band van witte, gelige of grijsachtige haren, ook wel aangeduid als masker. Het dier heeft een donkere keel. Ook de zijkanten van de neus zijn witbehaard, de snorharen zijn lang en donker. De bunzing heeft donkere ogen en relatief kleine oren, met grijswitte randjes. Zijn staart is lang en donker behaard en zijn poten zijn zwart. ’s Winters ziet het dier er lichter en ronder uit, omdat de winterse ondervacht dan door de dekharen heen komt.
Praat mee
Altijd op de hoogte blijven van het laatste nieuws?
Maandag, woensdag en vrijdag versturen wij je alle informatie uit de radio en tv-uitzending en het laatste internetnieuws.
