Blog uit Parijs: Manders Flesje en de ‘stas'_10_12_2015

Soms zijn de gebeurtenissen rondom COP leuker dan het onderhandelen zelf. Ik heb met Faiza Oulahsen (van Greenpeace en deze weken ook een beetje van Vroege Vogels) afgesproken bij het Nederlands paviljoen. Dat klinkt heel chique: paviljoen, maar het bestaat uit een stel tijdelijke wandjes waar achter de onderhandelaars een paar kamers hebben. En er is een hoek uitgespaard voor presentaties van mooie klimaatvriendelijke initiatieven. Nu is het eiland Goeree-Overflakkee aan de beurt. Met mooie ambities om al in het jaar 2020 klimaatneutraal te zijn. Met veel zonnepanelen, een waterstof fabriek en een getijdecentrale gaan de eilanders genoeg electriciteit opwekken om een groot deel van de Rotterdamse huishoudens van stroom te voorzien.

Maar ik kwam dus voor Faiza en die was daar niet voor mij, maar voor Mander. Een jongen die speciaal naar Parijs kwam om staatssecretaris Sharon Dijksma een herbruikbare waterfles te geven. Hij zag politici op tv vaak met die verwerpelijke weggooiflesjes en dat moest “voor het milieu” maar eens afgelopen zijn. Faiza kent Manders moeder want die doet vrijwilligerswerk voor Greenpeace. Mander heeft zelf al jaren een groene waterfles en voor deze gelegenheid kocht hij er een blauwe bij. De ‘stas’ (jargon voor staatssecretaris) mag kiezen, maar kaatst de bal terug: “:Jij wilt vast je eigen groene fles houden hè?” Nee hoor, eigenlijk vindt Mander de kleur blauw mooier, gelukkig is Sharonm Dijksma ook blij met het oude groene flesje. Over hergebruik gesproken.

Als de staatssecretaris bij de overhandiging zegt dat ze bijna geen stem meer heeft, door het lange en moeilijke onderhandelen, praat ik ook even met haar. Het was laat geworden bij de onderhandelingen. Pas om drie uur vannacht kon mevrouw Dijksma de onderhandelruimte verlaten. Maar het gaat goed, er zit schot in. Het onderdeel waar Nederland vannacht over mee-onderhandelde, namens de Europese Unie, ging over marketing. “Een beetje verborgen wordt daar gewoon de beprijzing van CO2 mee bedoeld. Dat zit nog steeds in de concept-verklaring. Zelfs het inmiddels beroemde getal van ‘anderhalf’ is nog niet weg-onderhandeld." Wat een paar weken geleden echt nog ondenkbaar was, is nu al normaal geworden. De politieke leiders praten gewoon over een grens van anderhalve graad temperatuurstijging als uiteindelijk doel.

Peer de Rijk van WISE zit een paar meter verder mee te luisteren. Een milieuman pur sang, maar met een glimlach op zijn gezicht. “We zullen aan het eind van deze COP beslist nog niet tevreden zijn, maar de sfeer is zo goed. En wat je om de COP heen ziet gebeuren is ook hoopgevend: banken en financiële instellingen die echt rekening gaan houden met de uitstoot van CO2 bij hun investeringen. Het serieus praten over sluiten van Nederlandse kolencentrales was een paar maanden geleden nog ondenkbaar. En nu gebeurt het gewoon!”

Joost Huijsing