Blog uit Parijs: optimisme wint
• 13-12-2015
• leestijd 2 minuten
Natuurlijk: veel milieuorganisaties zetten kanttekeningen bij het slotakkoord van Parijs. Want het gaat niet ver genoeg, en er zijn zaken blijven liggen. Maar de positivo’s zijn in de meerderheid.
Misschien omarmen ze niet alle lettertjes en formuleringen van de overeenkomst. Nee, maar ze lachen en proosten omdat de sfeer bepalend was. Vanaf dag 1, toen Barack Obama zei:
“I’ve come here personally, as the leader of the world’s largest economy and the second-largest emitter to say that the United States of America not only recognizes our role in creating this problem,we embrace our responsibility to do something about it.”
De Nederlandse klimaatgezant Michel Rentenaar (op de foto) wist niet wat hij hoorde! De leider van Amerika die niet alleen (h)erkende dat zijn land een belangrijke rol heeft gespeeld in het veroorzaken van het broeikaseffect, maar ook de verantwoordelijkheid ervoor op zich nam.
Dat zette de toon.
Voeg daar de 6000 burgemeesters van ‘all over the world’ bij, die, alsof het niks is, langs kwamen om te zeggen dat zij hun steden klimaatneutraal gaan maken. Niet wachten tot er wetten of regels zijn die het afdwingen, nee gewoon aan de slag. Handen uit de mouwen, niet kletsen maar poetsen. Of, wat Ahmed Aboutaleb, die er als Rotterdamse burgemeester ook bij was, zal aanspreken: geen woorden maar daden.
Lokale overheden, delen van het bedrijfsleven en gewone burgers nemen het voortouw. Zullen we gewoon even met z’n allen dat varkentje gaan wassen?
Milieu-organisaties trekken nu gezamelijk op met Paul Polman van Unililever, Feike Sijbesma van DSM en Peter Bakker van de WBCSD (hij moest me afgelopen zondag nog wel even voorzeggen waar die afkorting voor staat: the World Business Council for Sustainable Development). In milieuland hoor je steeds vaker dat we beter met het bedrijfsleven zaken kunnen doen dan met ‘Den Haag’.
Ooit werd -precies zes jaar geleden- ‘s nachts in de klimaattrein terug uit Kopenhagen de actie 10:10 bedacht door Wijnand Duyvendak en Vroege Vogels. “Als de politici het verknallen dan doen we het zelf toch?” Dat is niet helemaal gelukt toen, maar die sfeer, die spirit is nu helemaal terug. Met het positieve steuntje van Parijs in de rug.
Joost Huijsing