Bijzondere cocons van spinnen

Spinnen moeten extra veel moeite doen om hun eieren te beschermen. Deze hebben namelijk geen verharde schaal zoals bij veel andere ongewervelden wel het geval is. Hierdoor zijn de eitjes gevoelig voor uitdroging.  Veel spinnen maken daarom een cocon dat een beschermlaagje vormt rond een groepje eieren.

Geen cocon is hetzelfde. Sommige worden omgeven met 'prikkeldraad' en andere worden de hele dag meegesjouwd. In deze fotoserie laten we een aantal van de meest opmerkelijke coconnetjes zien.

De cocon van de tijgerspin bevat honderden eitjes en is zo groot als een golfbal. De spin hangt de cocon op in het lange gras en bewaakt deze goed.

Een opvallende cocon wordt gemaakt door de lantaarnspin. Bungelend aan een plantenstengel kun je een wit eihoopje vinden dat lijkt op een lantaarntje. Deze cocon staat ook wel bekend als ‘feeënlampje’.

Spinneneters beschermen hun eitjes door een speciale laag spinstof over hun cocon te weven. Dit prikkeldraad moet ongewenste indringers buitenhouden, zoals sluipwespen die hun eitjes in de cocon willen leggen.

De kraamwebspin maakt ook een cocon, maar zij sleept het eihoopje liever met zich mee. Met haar gifkaken houdt ze de stevige cocon vast. Vlak voor de geboorte van de spinnetjes maakt ze een tentvorming kraamweb waar de jonge spinnetje in uitkomen.

Ook veel wolfspinnen dragen hun cocon met zich mee. Na het uitkomen van de eitjes klimmen de jongen op de rug van hun moeder, die ze lange tijd meedraagt.

De krabspin zet haar eieren af in een platte eizak. Deze wordt aan planten vastgehecht en bewaakt door de moeder. De krabspin zal proberen de bladeren naar elkaar toe te halen als extra bescherming om de cocon.

Niet elke spin maakt een cocon. De trilspin kleeft haar eitjes simpelweg tegen elkaar aan en houdt ze vast met haar gifkaken. Ze laat de eitjes nooit los en dat betekent dat ze ook niet kan eten zolang de jongen niet zijn uitgekomen.

De waterspin is de enige spin die vrijwel altijd onderwater leeft en dat heeft ook gevolgen voor de cocon. De spin maakt eerst een fijnmazig web dat wordt gevuld met lucht zodat een soort luchtbel ontstaat. Vervolgens wordt de cocon in deze kraam-luchtbel gehangen. De cocon wordt door het vrouwtje in de luchtbel bewaakt.