Tijdens een reisje naar Zeeland viel het zelfs mij op dat daar een keur aan vogels rondvloog. Een vogellieverd gaf mij daarop een vogelgids kado.
Tot dan toe was ik gewend om vogels beleefd te negeren. Tijdens de twee jaar dat ik in de rosse buurt van Amsterdam op tweehoog achter woonde deed ik dat ook met medegebruikers van de trap en dat beviel uitstekend: een prettige distantie.
Maar vogels vond ik wel grappig en ik wilde ook dankbaarheid voor het kado tonen, dus moest ik ineens op vogels gaan letten.
Eerst maar eens wat vetbolletjes in de tuin hangen. Dat gaf al veel aanloop: vogels van verschillend formaat, maar zonder kijker kon ik alleen heel grof onderscheid maken.
Er moest een kijker komen, dat was duidelijk.
Bij Vogelbescherming in Zeist zocht een bevlogen vrijwilligster samen met mij de meest geschikte kijker uit. Een beginnende opwinding groeide in mij.
Na dagen klooien had ik het zover dat ik soms een vogeltje in de kijker kreeg dat niet meteen wegvloog door mijn gemanipuleer: mezen, veel mezen, soms met veel zwart. Mezen had ik na verloop van tijd wel in kaart gebracht. Ook veel kraaien, ja, die kende ik wel, eentje had mij tijdens een broedse periode aangevallen en met zijn snavel twee keurige ronde gaatjes in mijn voorhoofd geboord. Kraaien blijf ik een beetje negeren.
Vliegt daar een kasteel het gezichtsveld van mijn kijker binnen. Een duif. Ja, hàllo, ga eruit, joh.
Een paar dagen geleden zag ik een duifachtig wezen, bruin, met een blauwe zijveer-die wist ik met behulp van de vier gidsen die ik inmiddels heb –ik vat mijn hobby’s serieus op – te plaatsen als een Vlaamse Gaai.
Inmiddels heb ik gehoord dat die andermans nesten plunderen en dat je daar helemaal niet blij mee mag zijn.
Vandaag een topdag. Er hangen twee knalgroene papegaaien aan het voederapparaat. Twee exoten! In Amstelveen! En mezen alom,een roodborst.
Daar kruipt wat tegen de stam van de boom voor mijn huis op. Een boomkruiper? Maar nu loopt hij weer naar beneden, dat klopt niet. Een heen en weerkruiper of- klever? Ik sluip naar mijn kijker toe en krijg een blauwachtig vogeltje te zien, duidelijk is het niet, die boom staat aan de verkeerde kant van het huis, qua belichting, daar was ik nooit over gevallen maar dat gaat zich nu wreken. Ik zie wel een prachtige zwarte streep van zijn ogen schuin naar achteren weglopen, als een te zwaar opgemaakte femme fatale, maar het lijfje heeft eerder iets huismoederlijks. Het moet een boomkruiper zijn.
Uitgeput leg ik kijker en gidsen weg. En dit is nog maar het begin.