Bang voor bijen

Als verslaggever van Vroege Vogels moet je niet bang uitgevallen zijn. Niet bang voor een beetje regen of kou bijvoorbeeld. En niet bang om met één hand over een wiebelig hekje te klimmen. En zeker niet bang voor muizen, spinnen of... bijen. Ik schrok dan ook niet toen ik er op uitgestuurd werd om een reportage te maken over het plaatsen van bijenkasten bij fruitteler Ed Schouten in Zwaagdijk, een dorpje bij Hoorn.

Imker Pim Lemmers, die in een eerdere uitzending van Vroege Vogels al een bijenhotel installeerde bij het Capitool, nodigde ons uit om bij het plaatsen  van de kasten aanwezig te zijn. Het hele jaar door gaat hij langs bij telers, beheerders, maar ook bij provinciehuizen en gemeentes om bijen 'uit te lenen', maar vooral om aandacht te vragen voor het Jaar van de Bij. 

Bij Ed Schouten staan de perenbomen hier en daar al in bloesem, hoog tijd dus om de bijen aan het werk te zetten. Per tractor worden de kasten naar zonnige plekjes in de boomgaard gereden. Is de plek eenmaal gekozen, dan is het slechts een kwestie van riemen losmaken en tape weghalen.

"Of ik toch echt geen pak aan moet" informeer ik nog even voor alle zekerheid bij Pim, want ik zie dat de bijen met tientallen tegelijk naar buiten komen vliegen. "Nee nee, ze doen heus niks" verzekert hij me en ik kan niets anders doen dan op zijn wijze  inzicht vertrouwen. Op veilige afstand maakt collega Daniel foto's , hij maakt ruim gebruik van de zoomknop.. lekker makkelijk.

Om toch origineel bijengeluid op te kunnen nemen vraag ik Pim dan tenminste een handschoen te geven, zodat ik dichtbij kan komen. Dat wordt welwillend toegestaan. En het lukt. Prachtig resonerend bijengebrom klinkt in mijn koptelefoon en ineens ben ik over een drempel heen: ze doen me echt niks!

Als Pim me even later vraagt om mijn (blote) hand in een bijenkast te steken omdat het daar zo lekker warm is aarzel ik geen moment. Collega Daniel legt het moment vast en ik heb voorgoed een verpletterende indruk op hem gemaakt. Ach, dat weet toch iedereen:  bijen zijn gewoon hartstikke lief.

Jeannette Parramore