Anneke Takes: Ons hutje

Een paar jaar geleden, hebben wij om gezondheidsredenen van mijn man, een klein huisje op de Veluwe gekocht. We voelden ons al gauw thuis in de bosrijke omgeving op een al wat oudere camping en verkochten onze tourcaravan, waarmee we vele jaren door Frankrijk trokken.We knapten de boel een beetje op en maakten menig weekend en vakantie gebruik van ons hutje, midden in de natuur. We voerden’ s winters de vogeltjes en menig mezenpaar nestelde zich in onze nestkastjes. We hadden een natuurboek erbij, want in onze stadstuinen zag je hele andere vogeltjes. Zo was er laats nog een familie staartmees aan het kramen. We konden urenlang stil genieten van onze tuin en alles wat er om heen gebeurde. Als stadse verbaasde ik me over een familie woelmuis, die mijn regenlaars gebruikte om er in te nestellen. Zoiets zou mij vroeger nachtmerries bezorgen, nu kon ik er rustig naar kijken en vond het nog leuke beestjes ook. Steeds meer werd de natuur belangrijk voor ons. Zo gingen we biologisch eten en verbouwden op kleine schaal wat groenten, kruiden en wat fruit. Het was helemaal niet erg als de vogels eerder een aardbei te pakken hadden. Wij waren hier maar te gast en het is hun territorium. Het mooist waren de wandelingen in het prachtige bos, waar wij ’s avonds met de hond wandelden. Als wij dan een edelhert mochten aanschouwen, overviel ons een diepe bewondering. Hier kon geen theater voorstelling tegenop. We gingen dan ook liever een weekend naar ons hutje, dan op familie of vrienden bezoek. Dit kwam ons sociale leven niet ten goede, maar de natuur maakte zo veel goed. We kochten een hybride auto en in mijn schoonheidssalon gebruikte ik het liefste natuurzuivere producten.

Hoezo, verstoorden wij de natuur? Nee, dan Staatsbosbeheer met zijn enorme machines en grof geweld, die hele stukken bos plat legden!
Helaas, is nu alles straks voorbij. Het stukje camping waar wij mochten verblijven, is door de gemeente Nunspeet met een penstreek van de kaart geveegd. Het wordt weer teruggegeven aan de natuur. Wij met ruim 250 andere recreanten moeten wijken naar een recreatiepark met allemaal dezelfde “ luxe recreatievilla’s”. Met dito Vinex tuinen. Ons paradijsje en onze spaarcenten zijn we kwijt. Hoe moet het nu met onze eekhoorn die ons al zat op te wachten, omdat ik met het boodschappen doen, altijd wel een lekker nootje voor hem had?
Wij krijgen nu een vorm van “natuurlijk ongehoorzaamheid”.

Zo betrapte ik me in de supermarkt met een niet biologisch stukje vlees en zag ik net mijn man met de buurman praten over een Hummer? Wat jammer dat ik mijn kleinkinderen de heksenkring met rood en witte paddenstoelen nooit kan laten zien. De bulldozer gaat erover om alles gelijk te maken. Wat hebben we aan een natuur als je alleen nog maar via je plasmascherm naar Discovery kan kijken in plaats van het zelf te beleven? Jammer, dat waar mens en natuur al bijna een eeuw in goed harmonie naast elkaar leefden, nu verloren gaat. Het duurt misschien nu wel weer 100 jaar voordat mijn heksenkring weer kan worden bewonderd.