Aernoud Tel: Wereldvrede

'Onze' merel zit te zingen; wat niet verbaast, want dat gaat bijna de hele dag door. Met wat fantasie hoor ik er de dialoog in: 'Wie is de beste Fransman? Ribery!´ Maar voetbal genoeg overal, laten we het bij de merel houden.
Luisteren naar de merel is - ik ben het roerend oneens met collega Dorresteijn, sorry Hans, al kan ik er inkomen: de merel is een eersteklas druktemaker - luisteren naar de merel is een feest en oneindig boeiend. De merel is een bekend imitator, al moet je goed opletten: hij vlecht wulp, koolmees en zelfs tuinfluiter listig door zijn lied, maar een scherp toehoorder herkent ze. Wil je één bepaalde frase van ´onze´ merel herkennen als imitatie-hanenkuiken, dan moet je de ontwikkeling hebben meegemaakt. In onze buurt had iemand ooit kuikens. Een puberend  kuikenhaantje dat leert kraaien, stuntelt aandoenlijk. ´Onze´merel pikte dat op. Eerst duidelijk herkenbaar, maar als componist onder de zangvogels verknipt en varieert hij zijn materiaal tijdens oefensessies (zachtjes voor zich heen, vaak ´s middags) en geleidelijk komt het meer of minder aangepast in zijn lied terecht. Als ik nu iemand wijsmaak dat de bewuste frase een jong haantje voorstelt, lees ik in de blik die op mijn bewering reageert de onuitgesproken kritiek: de fantast...

Die voetbaldialoog ìs fantasie, maar het haantje niet. Luister vaker naar je merel en word wijs. 2008 biedt óns daartoe eindeloos de kans. Onze merel kampt met buren aan weerszijden die hem bovenop de huid zitten, de figuurlijke huid van territoriale onderlinge grenzen èn letterlijk, waarbij de veren ervan afspatten. Inmiddels, juni, lijken de grenzen eindelijk vastgelegd en wordt de strijd voornamelijk nog zingend afgehandeld.
Is dat geen idee? Kunnen we Bush en Bin Laden niet overhalen om ‘op zijn merels’ heen en weer te gaan zingen; sowieso alle oorlogszuchtige wereldleiders en hun nalopers - de Balkenende´s onder ons - tot zingen dwingen? Een profetie: legers worden koren, militaire dienst bestaat uit koorrepetities en stemtrainingen, uitgestrekte militaire oefenterreinen komen beschikbaar als natuurgebied, we besparen zeeën brandstof, waarvan de prijzen navenant dalen...

Mijn fantasie neemt weer de overhand; maar heerlijk om erin op te gaan. Een duet van Bush en Bin Laden in plaats van de war on terror...
Muzikaal verwacht ik er weinig van, maar als het de wereldvrede dient, ik luister wel. Al blijft mijn voorkeur eeuwig uitgaan naar een duet van strijdbare merels, Dorresteijn ten spijt.