Aankomst Conakry

Zaterdag, 20.00 uur.
Aangekomen in Conakry; warm en zweterig. Luchtvochtigheid ongeveer 100% De stemming in Cassablance werd op een gegeven moment zo grimmig dat Air Maroc een extra vlucht inzette tijdens de dag! Werd er een beetje bang van. Sommige mensen hadden daar 4 dagen in de open lucht gebivakkeerd zonder te weten wanneer ze door konden.
02.30 Net terug van een muziekfeest in de stad. Estelle wist een bar waar live muziek werd gespeeld en daar zaten we plots met een jongere versie van de Buena Vista Socila club. Minstens net zo goed. Zat een deel van de avond naast een diamanthandelaar die wekelijks voor 2 a 3 miljoen dollar aan diamanten naar Brussel vliegt. Buiten de bar hingen enkele kinderen hongerig naar binnen te kijken. Wij drinken bier en eten een hapje. Zij hebben de raggen aan het lijf. Wat zijn de verschillen toch groot.

Zondag 08.00 uur.
Zittend op het terras van Estelle d’r appartement kijken we over Conakry. We zien de zee, heel veel half afgebouwde objecten, rommelige erfjes waar wat kippen rondscharrelen, een oude vrachtwagen van een grondwerkbedrijf uit ….. Nuenen.
Maar ook een prachtige gier die boven de stad cirkelt. Volgens Estelle beginnen die schaars te worden. Zag ook de halve Burgers Bush aan kleine tropische vogeltjes aan me voorbij gaan. De namen blijf ik schuldig. Oh ja, en hele mooie grote Gekko’s die over de muur rennen. Maar wat is het heet en vochtig!

12.00 uur.
De eerste indrukken verwerkt na een rit door de stad. De spanning is merkbaar, Estelle waarschuwt ons veelvuldig voor millitairen: Snel, doe je camera weg en geen fototoestel in het zicht bij de brug!
Overal wordt het meest geweldige fruit verkocht. Jammer dat we niet kunnen stoppen om wat te kopen. Schijnt levensgevaarlijk te zijn: vooral niet stoppen!

15.00 uur.
Estelle weet hier nog een chimpansee bij mensen thuis waar veel gezondheidsproblemen mee zijn. Daarover hebben we de afgelopen maanden reeds gemaild met haar. Het idee was eigenlijk om Marco, want zo heet hij, morgen mee te nemen naar het opvangcentrum maar helaas heeft Estelle geen geld gevonden om een separate kooi te bouwen. Samen met de anderen zetten durft ze niet vanwege het besmettingsrisico.

Gewapend met yoghurt, een soort melk en veel vers fruit gaan we op ziekenbezoek. Wat een drama, zo’n gehandicapt dier, gillend van angst in een hoekje van de kooi, zijn gezicht totaal misvormd maar verder ook niet ontwikkeld. Estelle en hij hebben duidelijk een band waar Twan (de cameraman) en ik niet snel tussen komen. Als Twan uiteindelijk de camera wegzet en z’n pet af doet komt hij tot rust. Wat een lieverd!

Uit de woonkamer komt de verzorger van de chimp met een nieuwe verrassing: een volwassen civetkat. Ook als jong gekocht maar nu overduidelijk niet meer gezellig in huis. Ook dit civetmeisje mag terug naar de jungle. Moet wel zeggen dat de conditie van het dier daar nog niet goed genoeg voor is: ze zakt door haar achterbenen als ze de kamer weer in sluipt.

18.00 uur.
We rijden naar huis en zien langs de weg in stalletjes allerlei spullen uitgestald. Helaas ook veel pantervellen! Illegaal? Tuurlijk maar wie houdt zich daar mee bezig.