13 juni 2004

Twee jaar geleden kreeg auteur Ruud Schaafsma een heel bijzondere kaart onder ogen: de natuurhistorische wandelkaart van Wageningen en Omstreken, gemaakt door dr. Hemmo Bos. Het bijzondere van de meer dan honderd jaar oude kaart is dat er heel veel gegevens op staan van bloemen en dieren die er in die perioden leefden. Bos was dan ook evenals zijn beroemde broer van de Bosatlas een fervent fenoloog. Nauwgezet hield hij bij wanneer de eerstelingen arriveerden of de kop op staken. Over deze uniek kaart heeft Schaafsma nu een boek geschreven: “Wandelingen rond Wageningen in het voetspoor van Hemmo Bos”.

Volgens het rapport van de Commissie Meijer, die het kabinet adviseert over het boren naar gas onder de Waddenzee, zal de bodemdaling die daardoor ontstaat geen effect hebben op de natuur. Het slib dat dan wegspoelt, zal worden aangevuld met zand uit de Noordzee. It Fryske Gea beheert het oostelijk deel van Ameland. Beheerder Richard Kiewiet ergert zich kapot aan de manier waarop de gevolgen van de bodemdaling voor de Waddenzee gebagatelliseerd worden.

De groei van de markt voor biologische producten in Nederland blijft achter bij het buitenland. Het kan dus beter. Waarom gebeurt dat dan niet? Hoe is het eigenlijk met de biologische landbouw in ons land gesteld en wat kunnen we in de toekomst verwachten? Volgende week vrijdag wordt het proefbedrijf Droevendaal, onderdeel van Universiteit van Wageningen, officieel geopend. Op één locatie is een gesloten systeem tot stand gebracht waar de wisselwerking tussen plant, dier en landschap bestudeerd wordt ten behoeve van de biologische landbouw. Ariena van Bruggen, hoogleraar Biologische bedrijfssytemen en verbonden aan Droevendaal, licht de stand van zaken van de biologische landbouw toe.

Na de nodige tegenslagen lijkt het project 'Herintroductie Otters' nu eindelijk een spraakmakend succes te boeken: met behulp van DNA analyse op enkele otterkeutels is vastgesteld dat er tenminste twee jongen zijn geboren in de Weerribben. De ouders zijn dieren die eerder in Oost-Europa werden gevangen en in Nederland werden uitgezet.

Wetenschappers staan voor een raadsel. Wereldwijd sterven kikkers en andere amfibieën aan een schimmelziekte, maar onduidelijk is waarom. De sterfte treedt zo massaal op, dat op sommige plekken hele populaties zijn verdwenen. In 1996 kwamen de eerste meldingen van de schimmelziekte uit Australie, maar inmiddels zijn er ook gevallen bekend in Panama, de Verenigde Staten en Spanje. In Nederland is de ziekte nog niet geconstateerd.