VOD Filmklassieker: Eraserhead (1977)

 

Twin Peaks rammelde destijds de wetten van tv-series blijvend door elkaar en ook de speelfilms van David Lynch - vooral Mulholland Dr. en Blue Velvet - haalden de verwachtingen van de argeloze bioscoopganger onderuit. Maar Eraserhead, de meest abstracte film die Lynch maakte, slaat echt alles en is na veertig jaar nog steeds een huiveringwekkende ko(s)mische nachtmerrie.

Lynch karakteriseerde Eraserhead, in een (min of meer) verhelderend  interview in Rolling Stone  over zijn artistieke drijfveren, ooit simpelweg als een abstracte film en dat dekt de lading. Het is niet zinvol er een sluitend verhaal in te zoeken maar er is wel een soort verhaal: dat van hoe Henry Spencer de onwillige, falende maar goedbedoelende vader wordt van het liefste/engste gedrochtje uit de filmgeschiedenis (afgezien van E.T. misschien, wiens/wier uiterlijk zwaar geïnspireerd lijkt op dit baby'tje).

Henry bewoont een flatgebouw in een afschuwelijke industriële omgeving. In de hal van de lobby ligt het tapijt uit de Red Room van Twin Peaks, als een soort voorbode van die serie. Henry Spencer wordt gespeeld door acteur Jack Nance, die in Twin Peaks de oude Pete speelde die Laura's lichaam ontdekte ("She's wrapped in plastic"). Henry gaat op bezoek bij de ouders van zijn vriendin Mary, die een baby heeft gebaard die van Henry zou zijn, hoewel volgens Mary de dokters nog niet zeker weten of het wezentje wel een baby is, eigenlijk. Als Mary in een postnatale depressie schiet, is het aan Jack om de baby te verzorgen, afgeleid door een wormpje en de vrouw die in de radiator woont en liedjes zingt ( In Heaven , later verdienstelijk gecoverd door The Pixies). Er is ook iets met planeten en de kosmos en een droom waarin duidelijk wordt waarom de film Eraserhead heet - dat is het gummetje aan de bovenkant van een potlood en een verwijzing naar Henry's weelderige kapsel.

David Lynch is van oorspring kunstschilder en dat ziet men, in Eraserhead. Als toegift wellicht op YouTube zijn eveneens abstracte project The Grandmother bekijken , over een door het leven geplaagd jongetje dat een lieve grootmoeder kweekt uit een zaadje. Bij Lynch gaat alles over angst en vervreemding, en hij is erg, erg goed in angst en vervreemding.

Hier een representatieve clip waaruit blijkt dat abstract ook akelig concreet kan worden: