Victor Reinier over het elfde seizoen Flikken Maastricht

Victor Reinier, het elfde seizoen van Flikken Maastricht gaat beginnen. Wat kunnen we verwachten? Seizoen 11 is een opmaat naar seizoen 12, en seizoen 12 wordt Flikken 2.0. We gaan alles op scherp zetten. De relatie van mijn personage Floris Wolfs met Eva van Dongen krijgt de volle aandacht, net als de risico’s van het vak, alle persoonlijke lijnen worden stevig aangehaald… We openen heel spectaculair, en we eindigen dubbel zo spectaculair. Voor ons als makers is de uitdaging te zien wat er gebeurt als we eens buiten de lijntjes gaan kleuren.

Dat klinkt rigoureus. De serie kan het zich toch niet permitteren om héél erg anders te worden?
Nee, ze zal niet opeens over twee honden gaan. Flikken blijft Flikken. Natuurlijk blijven Wolfs en Eva centraal staan, net als het duo Marion Dreesen–Romeo Sanders, en de stad Maastricht. Maar het is interessant om het herkenbaar te houden en tegelijkertijd nieuwe dingen uit te proberen.

Hoe houd je het werk boeiend bij zo’n langlopende successerie als Flikken Maastricht?
Ik doe van begin af aan mee met het schrijfteam, en daar hebben we ervoor gekozen om geen plotmatige serie te maken als Baantjer, maar om de personages leidend te maken. Dat is prettig voor een acteur. De interessantste scripts vind ik altijd die waarin de privésores van de personages de meeste aandacht krijgen, zodat ze niet zomaar naar hun werk gaan, maar iets meenemen. En in principe regisseer ik één aflevering per seizoen. Ja, zit tot in mijn nek in die serie. Ik zou nog eitjes kunnen bakken voor de crew.